De eerste fase van het eindejaar is voorbij … de Kerstdagen.
Een beetje anders dan anders dit jaar en we weten allemaal waarom. Donderdag mijn laatste dag verlof opgenomen om te koken. In de voormiddag thuis alvast één en ander bereid om op Kerstdag thuis op te eten.
Na de middag naar Peulis om daar te koken voor Kerstavond. Op het menu : tomatensoep met balletjes, kalkoengebraad met champignonsaus, “groentenkrans” (worteltjes, boontjes en spruitjes) en zelfgemaakte kroketjes (met de Millecroquetes). Enkel de gebakjes van het dessert waren niet zelfgemaakt.
Het werd een rustige Kerstavond, enkel de Zoommeeting met de rest van de schoonfamilie was iets drukker.
Kerstdag zelf ging het dan terug naar Vorselaar voor een gourmet, gevolgd door een Kerstornamentenwandeling en een Kerstbuche. Even dacht ik dat ik dit jaar zou ontsnappen aan mijn geboorteverhaal (dat heb je wanneer je op Kerstmis geboren wordt) maar neen hoor. Onderweg immers nog een nicht tegengekomen. Haar moeder was ook geboren op Kerstmis, net als “onze Rudy” en “onze Noël”. Ze was echter vergeten dat ik ook iemand van de club van 25/12 was en toen volgde het verhaal. Ik ken trouwens nog een achternicht, een collega, een ex-collega en wijlen mijn directie-attaché die ook hun verjaardag mochten vieren. Zo bijzonder is dat dus niet.
Na al die drukte was het gisteren tijd voor een rustmoment. We kozen deze keer voor Wiekevorst. In deze deelgemeente van Heist-op-den-Berg zijn we bizar genoeg nog nooit gaan wandelen.
Op de website van de gemeente vond ik een 6km lange tragewegenwandeling : Langs kapellen, weides en akkers.
Ideaal voor een (vrij gure maar droge) zaterdagnamiddag. Vertrekken deden we aan de kerk. Dan gaat het gedeeltelijk via knooppunten en verder moet je de kaart volgen. Ik had de wandeling snel op de wandelgps gezet.
Het was, ondanks de koude wind, wel genieten. Tussen de weides en akkers zag je hoegenaamd niemand. De kasseistroken voelden nostalgisch aan. Onderweg zagen we naast veel boomkapelletjes ook twee grote kapellen. De eerste is Klein Scherpenheuvel, een kopie van de basiliek van Scherpenheuvel daar gezet in 1842 nadat een koopman er miraculeus uit de handen van struikrovers werd gered.
De tweede kapel is de Krijserskapel. Die werd vroeger veel bezocht door moeders waarvan de baby’s overmatig huilden (“krijsten”).
walkingwithluc 