Ik ben niet echt een fan van helderblauwe hemel met zon maar als er een temperatuur van rond het vriespunt bij hoort dan eigenlijk wel.
Ik hou echt wel van die koude, droge, winterdagen (met de nadruk op droog).
Op de planning vandaag : met ons moeder een crèmeke gaan eten bij het IJssloeberke in Tielen (de zon scheen tenslotte ;-)) en dan zouden Conny en ik onderweg uitstappen en te voet verder gaan.
De volle 11 km te voet gaan zag ik, na mijn behoorlijk onzachte aanraking met een betonnen bank in Berchem eerder deze week, nog niet zitten. En mijn donkerroodblauwe teen evenmin. Maar 6 à 7 km moest wel lukken.
Helaas was het IJssloeberke gesloten wegens jaarlijks verlof. Echt wel jammer want ik had zin in een “echte” crème. Maar uitstel is geen afstel.
De wandeling hebben we wel gedaan. Op de grens met Vorselaar uit de auto gestapt en dan over trage wegen terug naar huis gewandeld. Het weer was zalig. En zoals gebruikelijk heeft het enkele mooie foto’s opgeleverd.
De teen heeft zich ook sterk gehouden. Het gaat nog niet zo goed dat ik de komende week al ga joggen maar wandelen lukte prima.
walkingwithluc 