Lier. De stad van Timmermans, Zimmer, Van Boeckel en Opsomer. De stad van de Schapekoppen en Pallieter. Ook de stad waar ik zes jaar naar ’t school ben geweest en op internaat heb gezeten. De stad waar ik (bijna) elke week een half uur ga joggen.
Je zou denken dat ik die stad ondertussen al beu ben gezien maar het tegendeel is waar. Het is daar zo mooi wandelen en joggen dat ik er nooit op uitgekeken geraak.
Vandaag zijn we richting Kessel gewandeld. Gelukkig kozen we voor de heenweg de beschutte route via de Kromme Ham en de Beemdweg. Er stond immers een vrij gure tegenwind. Na een deugddoende tas thee in Het Badhuis in Kessel stapten we via het jaagpad langs de Kleine Nete terug naar Lier (met de wind in de rug). De wandeling werd afgesloten met een stuk van de Vesten en een klein stukje langs de Nete waar je bijna uit je jas werd gewaaid. Daar was het echt ijzig koud.
Om een geslaagde wandeldag op een gepaste manier af te sluiten zijn we nog een hapje gaan eten bij een familielid. Ik had immers een tafel gereserveerd bij Zuster Agnes. Stond ook al een tijdje op onze bucketlist maar het was er nog niet van gekomen. Nu kunnen we dat ook afvinken maar we gaan daar nog zeker terug. Heel lekker eten in een gezellige sfeer (al had die baby die meer dan een uur op de achtergrond heeft gehuild niet echt gemoeten voor mij).
Lier … ik kan iedereen een bezoekje aanraden.
walkingwithluc 