Nadat mijn wekelijks jogginguitstapje vorige week werd afgelast vanwege het gevecht van het scheenbeen van mijn loopmaatje Sally en het opstapje van een trein (het opstapje won !) konden we vandaag voor het eerst sinds lang nog eens bij daglicht over het jaagpad langs de Nete lopen.
Of het aan het daglicht lag of aan de begeleiding van Cédric, onze “coach” op zijn fietsje, maar het ging best aardig vandaag. 4,6 km op de teller en net geen 35 minuten gejogd. Ik ben daar best tevreden mee en voor Sally, die het na haar hechtingen nog rustig aan moet doen, is het beter dan stilzitten.
Veel keuze over het parcours hadden we vandaag trouwens niet. Het was gewoon onze coach volgen. Daarom dat we een paar honderd meter meer hebben dan gewoonlijk.
walkingwithluc 