Orvelteroute (Drenthe 3)

Dag 3 in Drenthe.

In tegenstelling tot de vorige dagen was de hemel blauw toen ik de gordijnen opentrok. Sterker nog, het was vrij fris toen ik de fiets opstapte en vertrok voor mijn derde fietstocht : de Orvelteroute.

Via het Terhosterzand kwam ik na 20 km aan in Westerbork. De naam Westerbork zal altijd een nare bijklank hebben. Was er van 1942 tot 1945 immers niet Durchgangslager Westerbork ? Het kamp waar meer dan 100.000 Nederlandse Joden werden gevangen gezet vóór ze naar de vernietigingskampen in het oosten werden gestuurd. De bekendste van hen is waarschijnlijk Anne Frank. In Westerbork zelf is daarvan echter weinig te zien. Het voormalig kamp, dat trouwens ook werd gebruikt als eerste opvang voor gerepatrieerden uit Nederlands Indië en als verblijf voor naar Nederland uitgeweken Molukkers, ligt zo’n 10 km buiten het centrum. Te ver voor mij vandaag maar vrijdag ga ik daar zeker langs voor ik terug naar huis ga.

Slechts 4 kilometer verder kwam ik aan in Orvelte. Volgens mijn routebeschrijving is dit “een beetje Bokrijk met dat verschil dat hier nog mensen wonen, leven en werken”. Het zou er volledig moeten uitzien zoals dat het geval was in 1840 maar dat viel me toch een beetje tegen. Pas op, het was het bezoeken waard maar iets te commercieel naar mijn zin.

Halfweg de rit liet de routebeschrijving me trouwens (weer) in de steek. Linksaf waar het rechtsaf moest zijn, onder de snelweg waar het over de snelweg moest zijn … niemand is onfeilbaar maar dergelijke foutjes zouden toch niet mogen.

De laatste 20 km van mijn 66km lange tocht waren trouwens oervervelend. Lange stukken rechtdoor tussen eindeloze velden. Het feit dat de (vrij krachtige) wind uit de verkeerde richting kwam en dat de zon volledig was verdwenen hielp ook al niet. Het leek er zelfs even op dat ik nat zou worden maar de regen is gelukkig weggebleven