De laatste keer …
De laatste keer dat ik met “grijsje” de verplaatsing naar Lier heb gemaakt.
De laatste keer dat we het vervelende rondje langs de Mallekotstraat hebben moeten lopen
De laatste keer dat we in het donker moeten lopen
Helaas was het voor minstens 34 mensen ook de laatste keer dat ze de metro namen of dat ze naar Zaventem gingen en misschien wel uitkeken naar een mooie vakantie.
En hoe erg het ook is, niet alleen voor die slachtoffers, voor de honderden gewonden en hun families … Life goes on. Het kan ons allemaal overkomen … anytime, anywhere, anyhow.
Morgen zal het trouwens weer een paar keer “de laatste” zijn. De laatste keer met “grijsje” naar Antwerpen, de laatste keer op bezoek bij Permeke, de laatste keer van Antwerpen naar huis. Donderdag krijgt “grijsje” nog een dagje rust en vrijdag moet hij dan plaats maken voor … onzen Blacky!.
Ik weet dat het banaal kan overkomen op een dag als vandaag maar zijn het niet de banale dingen die ons redden van krankzinnigheid ?
walkingwithluc 