Toen ik begon met de Start-to-run, lang geleden in 2007, had ik maar één doel: na jaren van sportieve inactiviteit terug een beetje sportiever worden. Na 10 weken nam ik deel aan mijn eerste wedstrijd: de 4,7 kilometer op de 10 Miles van Antwerpen in 2007. Net geen 38 minuten had ik daarvoor nodig.

Toen volgde het tweede doel: Keep-on-running. Beginnen lopen is immers eenvoudig, blijven lopen is iets anders. Maar het is me gelukt. Ik begon er zelfs plezier in te krijgen.

Ik kon maar één ding doen om me aan het lopen te houden: doelen stellen. In 2008 was het de Roparun, in 2009 de Marathon van Dublin, in 2010 de Great North Run in Newcastle. In 2013 heb ik nog eens de Great North Run gelopen maar daarna is het lopen op een lager pitje gezet, deels omdat mijn loopbuddy minder tijd had om te gaan lopen sinds ze moeder was geworden..

Omdat ik voor mijn vijftigste toch nog een tweede marathon op mijn palmares wilde maar die afstand lopen geen optie meer was besloot ik om me opnieuw een groot doel te stellen en me in te schrijven voor dat nieuwe evenement waarvan ik toevallig een flyer had gevonden: de Nacht van de Maan.

42 km wandelen van zonsondergang tot zonsopgang bij volle maan … dat zag ik wel zitten. Met te weinig training slaagde ik er in om de tocht uit te strompelen. Wat ik toen die laatste 8 kilometer heb gedaan kon je onmogelijk wandelen noemen.

Dat zou ik me geen tweede keer laten gebeuren. Ik ben meer beginnen wandelen. Dat leek me trouwens veel beter af te gaan als lopen. De tweede deelname aan de Nacht van de Maan ging dan ook veel vlotter. In de voorbereiding op die marathon nam ik deel aan een KWB-wandeling in Geel en zag daar dat ze ook een 50km wandeling hadden. Mmm … dat is maar 7 kilometer meer dan de marathon … misschien iets voor 2016?

Nu zijn we 2016. Ik ben iets meer dan twee weken gestopt met roken en om “afleiding” te hebben tijdens de weekends (wanneer de rookstop het moeilijkste is om dragen) heb ik me weer doelen gesteld en wel twee.

Op 28 mei waag ik me aan de Zotte 50 van Gheel en twee maanden later, op 20 juli, staat de Nacht van de Maan opnieuw op het programma. Nu “moet” ik wel elk weekend gaan wandelen. Morgen ga ik in ieder geval naar Hulshout.

 

 

Morgenavond zal het twee weken geleden zijn dat ik mijn (hopelijk) laatste sigaret heb gerookt.

Tot dusver is het vrij goed gegaan. Ik heb geen behoefte aan een sigaret, ik heb geen nood aan een sigaret. Ik moet wel toegeven dat ik meerdere malen per dag goesting heb in een sigaret. Maar daar blijft het ook bij … goesting.

Al ging het vandaag behoorlijk moeilijk.

Niet omdat het op woensdag verschrikkelijk stil is in ons team. 3 teamleden werken namelijk niet op woensdag en 1 teamlid werkt thuis. Onze manager zat de hele voormiddag in Brussel zodat we nog met twee in Antwerpen overbleven.

Het was ook niet omdat er verschrikkelijk veel werk en verschrikkelijk weinig tijd is.

Neen, het is te wijten aan de Waalse spoorvakbonden. De Vlaamse bonden zouden vandaag niet meedoen met de 48-uren staking maar omdat ik het hele zaakje niet betrouwde ben ik vanochtend toch maar met de auto naar ’t werk gereden. En vanavond uiteraard weer terug.

Geen van beide ritjes waren plezierritjes. Deze ochtend reed er een vrachtwagen aan een tergend traag tempo in de weg (zonder enige mogelijkheid om voorbij te steken). Deze avond reed gewoon iedereen in de weg.

Heel ergerlijk allemaal maar gelukkig niet erg genoeg om niet aan de verleiding te kunnen weerstaan.

Voorlopig gaat het dus nog altijd ge goede kant uit.

Elk nadeel heb z’n voordeel. Ik heb al vaker gemerkt dat deze gevleugelde woorden van Johan Cruyff vaak waar zijn.

Neem nu afgelopen nacht. Ik kon de slaap maar niet vatten. Een nevenwerking van de Champix ? Was het het feit dat ik mijn collega’s na zo’n lange afwezigheid terug zou zien ? Ik weet het niet. Feit is dus wel dat ik maar niet in slaap geraakte.

Dan maar de TV opgezet. Bleek toch net op NPO3 de film George Harrison: Living in the material world te zijn begonnen. In die 3u30 durende film van Martin Scorsese wordt het leven van George Harrison verteld. Met getuigenissen van Olivia, zijn vrouw en Dhani, zijn zoon, maar ook mensen als Paul McCartney, Ringo Starr, Eric Clapton, Eric Idle, Tom Petty, Yoko Ono en Ray Cooper.

Het was in ieder geval een geweldige interessante documentaire. Maar ja, de “stille” van The Beatles was dan ook een geweldig interessant persoon.

Probleem was wel dat, toen ik uiteindelijk toch in slaap viel, het bijna tijd was om op te staan. Hopelijk slaap ik volgende nacht beter. En eveneens hopelijk is het geen nevenwerking van de Champix. Morgen ga ik immers even langs bij de dokter om, na de starterskit, ook de volledige kuur van 12 weken te bekomen.

Makkelijk is de rookstop trouwens nog altijd niet. Lichamelijk valt het wel mee maar mentaal is het niet eenvoudig. Na al die jaren ben je zodanig vastgeroest in je gewoontes dat het niet meevalt om die gewoontes af te leren. Gelukkig komen er van alle kanten steunbetuigingen en die helpen wel.

Als voorbereiding op mijn 2 grote doelen van 2016 (De zotte 50 van Gheel in mei en de Nacht van de Maan-marathon in juli) is het de bedoeling om veel te wandelen.

Ik ga dan ook proberen om elk weekend minstens één wandeling te maken waarvan minstens één wandeling per maand ergens in de buurt van 20km moet zitten.

Ik laat me daarbij leiden door de Falos-wandelingen van de KWB. Die zijn daar perfect voor. Telkens keuze uit verschillende afstanden en meestal vertrekken tussen 8u en 15u. Daarnaast kom je al eens op plaatsen waar je anders nooit komt. En voor het geld moet je het zeker niet laten (inschrijving + verzekering + twee consumpties en je bent nog geen 5 euro kwijt).

Het jaar heb ik geopend in Booischot waar ik tussen half twee en twee uur had afgesproken met Conny. We kozen voor de 6 km. Die liep voor een groot deel over het parcours van de 8 km. Door één en ander te combineren kwamen we uit op 7 km en daarvoor hadden we 1u30 nodig. Een rustige en gezellige wandeling waarbij we gelukkig van regen werden gespaard (maar waar er wel een bijzonder frisse wind was).

Morgen zal het helaas niet zo rustig zijn vrees ik. ’t Zal al beginnen op de trein (met al die afschuwelijke nieuwjaarswensen) en verder gaan op ’t werk (met waarschijnlijk ook nog een hoop afschuwelijke nieuwjaarswensen).

Waren we almaar een week verder.

Goed begonnen …

Enfin, je kent het spreekwoord wel zeker?

Ik heb het nieuwe jaar alvast ingezet met een looptochtje van 4,63 km in 33 minuten. Het had beter gekund maar het had ook slechter kunnen zijn. Het was wel vrij druk in onze kasteeldreef, zowel wat wandelaars als joggers betreft. Misschien moesten er enkelen een kater uit hun lijf krijgen?

Last van een kater heb ik als non-alcoholiker uiteraard niet. Ik heb na een week zonder sigaretten zelfs (nog) geen last van een cold-turkey op dat gebied.

Het jaar had slechter kunnen beginnen.