Morgenavond zal het twee weken geleden zijn dat ik mijn (hopelijk) laatste sigaret heb gerookt.
Tot dusver is het vrij goed gegaan. Ik heb geen behoefte aan een sigaret, ik heb geen nood aan een sigaret. Ik moet wel toegeven dat ik meerdere malen per dag goesting heb in een sigaret. Maar daar blijft het ook bij … goesting.
Al ging het vandaag behoorlijk moeilijk.
Niet omdat het op woensdag verschrikkelijk stil is in ons team. 3 teamleden werken namelijk niet op woensdag en 1 teamlid werkt thuis. Onze manager zat de hele voormiddag in Brussel zodat we nog met twee in Antwerpen overbleven.
Het was ook niet omdat er verschrikkelijk veel werk en verschrikkelijk weinig tijd is.
Neen, het is te wijten aan de Waalse spoorvakbonden. De Vlaamse bonden zouden vandaag niet meedoen met de 48-uren staking maar omdat ik het hele zaakje niet betrouwde ben ik vanochtend toch maar met de auto naar ’t werk gereden. En vanavond uiteraard weer terug.
Geen van beide ritjes waren plezierritjes. Deze ochtend reed er een vrachtwagen aan een tergend traag tempo in de weg (zonder enige mogelijkheid om voorbij te steken). Deze avond reed gewoon iedereen in de weg.
Heel ergerlijk allemaal maar gelukkig niet erg genoeg om niet aan de verleiding te kunnen weerstaan.
Voorlopig gaat het dus nog altijd ge goede kant uit.
walkingwithluc 