27 februari 2013. De dertienjarige Marit is boos op haar moeder. Vandaag wordt immers Oma Vliegmachien begraven en Eva, de moeder van Marit kan het niet opbrengen om op tijd te komen voor de begrafenis van haar eigen moeder. De vader en overgrootmoeder van Marit, Oma Hendrikje zijn er wel.
Na de begrafenis vindt Marit een vreemde postkaart in de brievenbus bij Oma Vliegmachien. Die moet zijn gepost kort voor ze met een zweefvliegtuig is verongelukt boven de Amazone. De tekst begint met “1268, 17 februari 2013” en eindigt met “Voor Salomon, 7 jaar”.
Het wordt nog vreemder wanneer ze van Oma Hendrikje het medaillon van Oma Vliegmachien krijgt. Waarom staat er 18-02-1943 in ? Oma is toch geboren op 8 juni 1943 ? En wat betekenen die rare tekens “רחל“ en “ח׳ “ ?
Vanaf dan begint Marit verschijningen te zien. Ze maakt kennis met Emanuel, Kitty en Saartje Spier.
Ze komt meer en meer te weten over het leven van Oma Vliegmachien. Heette ze nu Johanna of was het toch Rachel ? Haar speurtocht brengt haar naar Vught, naar het Konzentrationslager Herzogenbusch en vooral naar de twee treinen die er vertrokken op 6 en 7 juni 1943 met aan boord 1.269 kinderen met als bestemming Westerbork en daarna Sobibor.
In Het Kindertransport brengt Fedor De Beer op zijn eigen manier het verhaal van deze triestige episode uit de tweede wereldoorlog. Een episode die echter nooit mag worden vergeten.
Het is een prachtig en ontroerend boek dat je in één ruk uitleest en ik kan het iedereen aanraden. Ik zou het zelfs opnemen in de eindtermen. Vooral in deze tijden kan men niet genoeg duiden waar extremisme toe kan leiden.
walkingwithluc 