Lockerbie en Eskrigg

Om mijn auto ook een beetje rust te geven ben ik vandaag in Lockerbie gebleven. Ik had immers nog een 7 km lange wandeling die vertrekt in het centrum van Lockerbie. Tel daarbij de 6 km heen en terug vanaf het hotel en dan kom je toch weer aan 13km.

Lockerbie een gezellig stadje noemen zou ik niet doen. Eerder het tegenovergestelde. Wel enkele mooie panden maar evenveel versleten panden. Het hoofddoel van de wandeling was echter niet het centrum maar wel het Eskrigg natuurreservaat dat aan de rand van Lockerbie ligt.

Eens ik het centrum uit was ging het verder over gravelpaden, door weiden (bezaaid met souvenirs van de koeien die er gisteren nog stonden, en over modderige bospaden.

En toen kwam ik in het reservaat zelf. Net als gisteren in Cally Woods zit ook hier een grote kolonie rode eekhoorns. Deze eekhoorns lieten zich wel liever fotograferen. Een enkeling kroop zelfs bijna op het hoofd van een collega-fotograaf die daar op de grond lag te fotograferen.

Op het einde van de wandeling heb ik nog een bezoekje gebracht aan de Remembrance Garden. Hier worden de 270 slachtoffers van Pan Am vlucht 103 herdacht. Deze vlucht van Frankfurt naar Detroit werd op 21 december 1988 door terroristen boven Lockerbie tot ontploffing gebracht. Alle 259 inzittenden kwamen om het leven net als 11 inwoners van Lockerbie.

Wat het morgen wordt valt nog af te wachten. Ik heb nog één mogelijke wandeling die ik kan doen maar het zou ook kunnen dat ik “de toerist” ga uithangen en een paar ruïnes ga bezoeken. Veel zal afhangen van het weer vermoed ik.