We hebben het overleefd … de “apocalyptische” winterprik van de afgelopen week.

Nu ja, apocalyptisch … zo leek het wel wanneer je de krant opensloeg of radio of tv aanzette. Soms vraag ik me wel eens af hoe we dat vroeger deden, toen er nog geen internet was. Hoe heb ik de winter 1986-1987 en 1987-1988 overleefd? Elke dag met de fiets 8 km naar het station fietsen door weer en wind. Daar aankomen en de ijspegels van de bivakmuts trekken. Het Albertkanaal dat dichtgevroren was. Zelfs de zee bevroor.

Ook in de jaren ’90 was het nog behelpen. Toen had ik al wel een auto maar nog altijd geen internet. Wel ’s morgens een uurtje vroeger opstaan om op BRT Teletekst te gaan zien welke wintercode het was … A, B, C, D of E. Kleurcodes bestonden toen nog niet.

Afin … bij ons in de Kempen viel het nog best mee wat sneeuwval betreft. Maar ik was wel blij dat ik gewoon kan thuiswerken want ik ben geen fan van dit weer. Naast de baan wel maar op de baan … dat hoeft voor mij niet.

De katten zijn er ook geen fan van. Maar je ziet ze nu wel beter lopen😉

De laatste tijd laten ook de hertjes van Peulis zich vaker zien, ze lopen zelfs gewoon door de tuin. Jammer genoeg op momenten dat er geen fotocamera in de buurt is maar ze zijn er wel. Met een beetje geluk worden ze eens gefilmd door het voederhuisje dat ik voor mijn verjaardag heb gekregen. Dat is er immers eentje met camera, wifi-verbinding en vogelherkenningsprogramma … super leuk is dat. Ik probeer binnenkort wel eens wat filmpjes te publiceren op deze blog.

Ik heb ook gemerkt dat niet elke gemeente hetzelfde reageert bij winterweer. In Bonheiden besparen ze blijkbaar serieus op het zout. We hebben vandaag een wandeling van een vijftal kilometer gedaan waarvan de helft op grondgebied Bonheiden en van zout hebben ze daar blijkbaar nog niet gehoord. Met alle gevolgen van dien. De baantjes lagen er spekglad bij. Zelfs te voet was het levensgevaarlijk.