Het was weer een vermoeiende week.

Maandag viel nog mee. Toen maakten we gebruik van een snipperdag om een bezoek te brengen aan Kunstuur in Mechelen : 1 uur, 27 kunstwerken, 27 verhalen. Echt wel een aanrader.

Dinsdag mocht ik dan nog eens op controle in het AZ Augustinus. Een halfuurtje in de MRI-scannner en een vijftal minuutjes bij de specialist om gelukkig te mogen vernemen dat mijn schwannoma Accoustica (het gezwelletje dat mijn gehoorzenuw aan de rechterkant volledig afknijpt) niet groter was geworden. Ik ga er niet beter van horen, dat ga ik langs rechts niet meer doen, maar zolang het ding niet groter wordt is er ook geen reden om te opereren.

Gisteren was er dan weer tijd voor ontspanning. We namen de auto naar Nijlen en lieten hem achter op de parking aan het zwembad. We wandelden door het Beekpark dat duidelijk te lijden had onder de zware regen. Het ene pad stond quasi volledig onder water. Op het einde van het park naar rechts de Katerstraat in om even verder links de Paashoekstraat in te wandelen. Die bleven we volgen tot we links de Laurys Gewatstraat in sloegen (volg de pijlen naar De Slappen Uier).

In plaats van rechtsaf naar de Slappen Uier te gaan gingen we rechtdoor naar de Netedijk. Die bleven we volgen tot we even voorbij het bruggetje over de Nete linksaf konden gaan richting waterzuiveringsstation (Heibloemstraat).

Zo kwamen we terug in de Katerstraat en via het Beekpark kwamen we terug aan de auto met ruim 5 km op te teller.

Een eerder korte wandeling maar wel quasi modderloos en dat is tegenwoordig ook al wat.

De dag werd afgesloten met een uurtje tuinwerk want daar moeten we stilaan ook wel aan beginnen.

De wandeling:

De foto’s: