Eindelijk is het zover. De “zomervakantie” is al twee weken voorbij en van onze vakantie is ook al een week gepasseerd maar vandaag zijn de fietsen op de fietsendrager gezet en zijn we richting het oosten vertrokken.

Voor onze eerste fietstocht reden we naar de jachthaven van Ophoven. Daar deden we de fietstocht “Op de tonen van de Maas” die we in de Libelle hebben gevonden.

Deze tocht van bijna 50km brengt je langs alle dorpjes in de buurt van Maaseik. Namen die mij heel bekend in de oren klinken omdat de helft van mijn “kotgenoten” uit mijn Hasseltse studentenjaren uit die streek kwamen : Ophoeven, Opoeteren, Neeroeteren, Kinrooi, Kessenich en uiteraard Maaseik.

Maaseik is de vermoedelijke geboorteplaats van de broeders Van Eyck : Jan en Hubert.

De oudste sporen van bewoning stammen uit het neolithicum en omvatten onder meer strijdhamers uit het laat-neolithicum. Ook uit de bronstijd zijn archeologische vondsten gedaan. Hieronder een bronzen beeldje van Epona te paard, gevonden in 1896 bij baggerwerkzaamheden in de Maas. Uit de ijzertijd stammen diverse urnen, terwijl in Maaseik ook Romeinse potten en glaswerk zijn aangetroffen. De heirbaan Maastricht-Nijmegen loopt ten westen van de huidige stad (nu ‘Heirweg’ en ‘Oude Ophoverbaan’). Langdurige bewoning is er echter niet. Het zwaartepunt van de Merovingische en Karolingische nederzettingen ligt bij Kessenich en Geistingen.

De geschiedenis van het huidige Maaseik begint bij de abdij van Aldeneik, op dat moment gewoon Eike genoemd. Hier wordt omstreeks 700 een klooster gesticht, volgens de legende door Adelard, ten bate van zijn dochters Harlindis en Relindis. Vanaf 952 zijn het klooster en de bijhorende landgoederen een bezit van de bisschop van Luik. Ten zuidwesten, op een hoogte tussen oude Maasarmen en dichter bij de oude landweg, wordt een nieuwe nederzetting gesticht omstreeks 1230.

Dit Nieuwen-Eik overvleugelt al gauw zijn voorganger; dankzij de hogere ligging verleent de graaf van Loon eraan stadsrechten (1244) opdat er zich een sterke grenspost tegen Gelre ontwikkelt. Bovendien schuift de Maas, indertijd een drukke vaarroute, ter hoogte van Aldeneik weg van het dorp. Nieuwen-Eik wordt zo ‘Maas-Eik’, dat wil zeggen ‘het Eik dat (wel nog) langs de Maas ligt’. (Bron : Wikipedia)

Nu is het een gezellig stadje waar ze heerlijke Cappuccino schenken 😉.

Na onze fietstocht ging het verder naar Epen waar we morgen onze fietsvakantie verderzetten.

De knooppunten:

De tocht:

Enkele foto’s van onderweg (klik op de foto voor een groter exemplaar)