Gisteren nog eens taxi moesten spelen voor moeder en haar kaartvriendinnen en dan van de gelegenheid gebruik gemaakt om een namiddag in Turnhout te spenderen.
Vandaag dan de wandelschoenen aangetrokken en dicht bij huis gaan wandelen in Peulis en een bezoekje gebracht aan de Peultenbossen.
De “Peulte” maakte in de 16de eeuw al deel uit van het Grote Waverwoud. Keizer Karel V, die 15 jaar in Mechelen woonde bij zijn tante, Margaretha van Oostenrijk, had er zijn jachtgebied. De Peultenbossen zijn een moerassig overblijfsel van wat ooit een uitgestrekt bosgebied is geweest. Ze bestaan voornamelijk uit eiken-haagbeukenbos met ondergroei van hazelaar, jonge esdoorn en lijsterbes. Tijdens de paartijd kan je er de bruine kikker horen “brommen”. In de nattere delen groeit moerasspirea, gele waterkers, dalkruid en kleine maagdenpalm. De sperwer, buizerd en boomvalk bouwen hun nest tussen de naaldhoutbomen. (bron: infobord aan de ingang)
Van dat alles hebben helaas niks gezien. De grachten stonden zo goed als droog. Er waren zelfs zo goed als geen paddenstoelen te vinden (terwijl dat andere jaren wel zo is).
Maar dat alles werd goedgemaakt door de ontmoeting die bij het binnenkomen van het bos hadden : een reetje verwelkomde ons. Ik heb er al wel enkele gespot in de buurt maar het was me nog niet eerder gelukt om er eentje deftig te fotograferen. Deze keer dus wel. Ze bleef lang genoeg staan en poseerde gewillig. Zoiets maakt je dag wel goed.
De wandeling:
Enkele foto’s (klik op de foto’s voor een groter exemplaar)
walkingwithluc 