Met temperaturen die rond de 30°C draaien leek het ons geen goed idee om vandaag te gaan fietsen. Dan zouden we beter Saarburg nog wat beter leren kennen.
We hebben eerder deze week weliswaar de waterval al bezocht maar Saarburg heeft nog meer te bieden. Een kleine Nederlandstalige folder die we bij het TouristInfo hadden gehaald heeft ons daarbij geholpen.
Het valt dan op dat het in de buurt van de waterval behoorlijk druk is maar dat je op andere plekjes in de stad nagenoeg alleen bent. De mensen weten niet wat ze missen.
Zo bezochten we de Kunotoren, de grootste bewaard gebleven verdedigingstoren van de oude stadsmuur. Van daaruit heb je ook een mooi zicht op de Koutentoren, de protestantse kerk en de Burcht.
Via Staden (niet dat van Sint Truiden) wandelden we naar de Kulturgieβerei.
Dat is de vroegere klokkengieterij Mabilon. De geschiedenis van het familiebedrijf gaat terug tot 1590 maar het was Urbain Mabilon van die zich in 1770 definitief vestigde in Saarburg. Hij trouwde er een lokaal meisje.
In ruil voor drie klokken mocht hij zijn werkplaats bouwen net buiten de stadsmuren (voor de brandveiligheid). Die stadsmuur is nog steeds zichtbaar in de werkplaats.
Tot 2002 werden er nog klokken gegoten in Saarburg. Toen besloot de laatste telg van de familie, Wolfgang Hausen-Mabilon, het bedrijf te beëindigen wegens gebrek van een opvolger. Nu is het dus een museum. Alles werd trouwens met de hand gedaan, zelfs in moderne tijden kwam er geen computer bij kijken.
Je kan het museum bezoeken met een Nederlandstalige audiogids die je veel informatie geeft (misschien zelfs teveel).
In België hangen er in de Abdij van Chevetogne drie Saarburgse klokken in de Latijnse klokkentoren.
walkingwithluc 