walkingwithluc

Afgelopen weekend zowel op zaterdag als op zondag naar Mechelen geweest.

Zaterdag was het om, eindelijk, een gesigneerd stripalbum van Charel Cambré te bemachtigen. Conny had gezien dat hij naar de Standaard Boekhandel kwam om zijn nieuwste album te signeren. Wij dus naar de IJzerleen in Mechelen. Een halfuurtje aanschuiven en naar huis gaan met een toch wel heel gepersonaliseerd album. Maar ja, hoe vaak gaat die man een tekening kunnen maken voor een naamgenoot?

Ook op zondag trokken we naar Mechelen maar dan voor de Erfgoeddag 2025.

In het Stadsarchief stelden ze een selectie van de ruim 20.000 affiches die ze daar bewaren ten toon. Ik ben een grote fan van oude affiches dus daar moesten we zeker naartoe. Ze hebben me niet teleurgesteld. Wat wel opviel waren de sponsors van de sportevenementen : Groene Michel, Rode Michel, Belga, Tigra …

Naar huis rijden deden we via Depot Rato aan de Leuvensesteenweg. Daar wonen de Mechelse Reuzen samen met het Mechelse Ros Beiaard. Defamilie verhuisde recent naar Muizen in een grotere woonst. Iedereen in de familie was al generaties lang beroemd om hun unieke talenten. Ze stonden niet alleen bekend om hun grootte, maar ook om de grote dingen die ze deden. Grootvader Reus was ooit de kampioen van het sjoelbakken, Vader Reus had een gave voor hoefijzerwerpen. Moeder Reus had een elegant talent: ze was een meester in kegelen. Klaaske, de oudste zoon, had een passie voor petanque. Mieke was steltloper, op hoog niveau. Janneke, de allerkleinste was dol op ganzenbord.