Madurodam en Scheveningen

Nu iedereen terug aan ’t werk is of terug naar ’t school is kunnen de sukkelaars die de hele zomer lang hebben gewerkt ook eens vakantie!

Vanochtend de auto ingeladen, de fietsen op de fietsendrager en vertrokken richting Zuid Holland, maar bepaald naar Scheveningen en Den Haag. De Antwerpse Ring ging uitzonderlijk vlot maar Rotterdam daarentegen was een file-hel. Gelukkig waren er vandaag geen betogers op de A12 naar Den Haag.

De auto lieten we achter op de parking aan Madurodam, onze eerste attractie van deze vakantie.

Madurodam werd bedacht door Bep Boon-van der Starp, met het in 1929 gestichte miniatuurstadje Bekonscot Model Village in het Britse Beaconsfield als voorbeeld. Zij was lid van de Raad van Bijstand van de Stichting Nederlands Studenten Sanatorium. Deze stichting stelde Nederlandse studenten die aan tuberculose leden in staat een kuur te ondergaan en te studeren. Door een miniatuurstadje te laten bouwen hoopte mevrouw Boon-van der Starp blijvend inkomsten voor de stichting te verwerven. In Madurodam leeft haar naam voort in een fictief dorpje met de naam Starpenheuvel.

Toen zij de ouders van George Maduro ontmoette, schonken dezen het beginkapitaal voor het project. Sinds 1993 is in Madurodam een schaalmodel van het uit 1895 daterende geboortehuis van Maduro op Curaçao te zien nadat er van 1973 tot 1991 een schaalmodel van Willemstad heeft gestaan.[

George John Lionel Maduro was een Curaçaose Nederlands student die zich tijdens de Meidagen van 1940 als officier der Nederlandse cavalerie onderscheidde in de Slag om de Residentie. Na de capitulatie sloot hij zich aan bij het verzet. Maduro werd geboren op Curaçao als enige zoon van de Sefardisch-Joodse Joshua Maduro en Rebecca Levy. In 1926 werd hij naar Den Haag gestuurd, waar hij naar de 5de en 6de klas van de lagere school ging en daarna naar het gymnasium. In 1934 ging hij in Leiden rechten studeren. Bij Koninklijk Besluit nummer 30 van 21 november 1939 werd Maduro benoemd tot reserve-tweede luitenant bij de Cavalerie.

Tijdens de meidagen van 1940 was hij in Den Haag gelegerd als reserveofficier bij de Huzaren. Onder zijn leiding werd de door de Duitsers bezette Villa Leeuwenbergh bij Leidschendam veroverd, en werden Duitse parachutisten krijgsgevangen gemaakt. Toen het Nederlandse leger had gecapituleerd, werd Maduro als krijgsgevangene opgesloten. Hij was even op vrije voeten, maar hij werd weer opgepakt en opgesloten in de gevangenis van Scheveningen (Oranjehotel). Toen hij na een half jaar werd vrijgelaten, hadden de Duitsers voor Joden het dragen van de Jodenster verplicht gesteld. Maduro weigerde de Jodenster te dragen en dook onder bij onder meer jonkvrouw Christine Wttewaall van Stoetwegen.

n september 1943 vertrok hij met Oncko Wttewaall van Stoetwegen naar België om vanuit daar naar Spanje te reizen. Onderweg werden zij verraden en hij werd opnieuw opgepakt, ditmaal door de Gestapo. In de gevangenis van Saarbrücken ondernam hij twee pogingen om te ontsnappen met Oncko. De eerste keer mislukte door het uitgraven van gevangenen. De tweede keer doordat ze bij de poort gepakt werden. Later werd hij overgebracht naar het concentratiekamp Dachau. Vlak voor de bevrijding van het kamp door Amerikaanse troepen, overleed Maduro op 28-jarige leeftijd.

Na ons bezoek aan Madurodam haalden we de fietsen van de auto en vertrokken we voor een tochtje van zo’n 36 km doorheen het duinengebied naar Scheveningen. Een zeer mooie fietstocht met de nodige klimmetjes onderweg en ook een immer aanwezige stevige tot zeer stevige zuidwester.

We waren bijna terug aan de auto toen de hemelsluizen opengingen. Toen een passerende auto zag dat de achterkant van mijn benen nog droog was besloot de chauffeur even door de gigantische plas naast het fietspad te rijden zodat ook die achterkant goed nat was.