De afgelopen week zou onze “tuinwerkvakantieweek” worden. Samen met Conny een weekje verlof gepland om de tuin een lentebeurt te geven : resten van de winter snoeien, de klimophaag snoeien, onkruid verwijderen, compost uitstrooien en daar waar nodig nieuwe boomschors kappen.
Tussendoor stonden er ook wel een paar wandel- of fietsuitstapjes gepland.
Maar toen kwam vorige week woensdag het Whatsappje van Conny : iemand in het dagverzorgingscentrum NOAH waar Conny verantwoordelijk voor is was positief getest op COVID-19. Een dagje later gevolgd door een nieuw berichtje van Conny : ik vermoed dat ik het ook zitten heb. Dat vermoeden werd bevestigd door een positieve sneltest. Gevolg : een week in thuisisolatie.
De planning werd dan ook helemaal omgegooid.
Ik ben wel elke dag naar Peulis gereden om in de tuin te werken maar ben dan elke avond terug naar Vorselaar gereden. En ’s middags de ene buiten op het terras zitten eten terwijl de andere binnen in de keuken. En verder altijd afstand houden en maskers dragen hè.
Het is niet geworden wat we in gedachten hadden maar het had ook erger kunnen zijn. De symptomen vielen al bij al best mee. De koorts was snel weg, een hoest was er bijna niet en het snot viel ook best mee. Door de vermoeidheid was helpen in de tuin was quasi onmogelijk.
En de tuin? Die is voor een groot stuk afgewerkt. Ik voel ondertussen wel pijntjes aan spieren waarvan ik niet wist dat ik ze had maar het resultaat mag wel gezien worden.
Ook mijn stappen mogen gezien worden:
- Maandag : 18.184
- Dinsdag : 25.927
- Woensdag : 23.217
- Donderdag : 17.109
Om het einde der werken te vieren ben ik vandaag naar Antwerpen getrokken om nog eens bezoekje te brengen aan mijn favoriete handelszaak : Stripwinkel BEO. Het deed deugd om nog eens door “de bakken” te gaan.
walkingwithluc 