Na enkele dagen in Peulis was het woensdag helaas weer de tijd om terug naar Vorselaar te rijden.
Moeder vindt dat uiteraard wel prettig want meestal betekent dat dat er voor haar enkele uitstapjes op het menu staan 😉
Zo kozen we woensdag voor De Liereman, het 4,39 km² grote natuurgebied gelegen op het grondgebied van Oud-Turnhout en Arendonk.
De Ferrariskaart toont aan dat het gebied van De Liereman in 1775 nog bijna onontgonnen was. Het gebied kenmerkte zich door de aanwezigheid van stuifduinen, vennen en moerassen, met in het noorden vooral een natte laagte. Verder waren er een aantal landbouwpercelen, weilanden en bossen. In de omgeving woonden veel heidelandbouwers. Deze lieten hun vee grazen in het domein. Er werd ook turf gestoken als brandstof.
Vanaf de 19e eeuw werd het gebied steeds meer opgesplitst en hetzij bebost, hetzij in cultuur gebracht. Landbouw nam toe, maar in de 20e eeuw werden er ook vakantiewoningen gebouwd. Het aandeel van open water verkleinde hiermee stelselmatig. De Liereman werd in 1940 beschermd als landschap en vanaf 1959 door de gemeente Oud-Turnhout in beheer gegeven van De Wielewaal en later Natuurpunt. De natuurvereniging begon vanaf 1987 met de grootschalige aankoop van delen van het gebied en met beheerswerken.
De Liereman en De Korhaan waren afzonderlijke natuurreservaten, tot ze in 2001 bij ministerieel besluit werden samengevoegd tot één geheel, onder de naam “Landschap De Liereman”. De oppervlakte van De Liereman bedroeg 167 ha en die van De Korhaan 11 ha. Tegelijk werden enkele uitbreidingen erkend, waardoor Landschap De Liereman op dat moment een oppervlakte van 245 ha besloeg. Later zou het gebied nog verder uitbreiden.
Eerder dit jaar werd het kerngebied (ongeveer 170 hectare) van het natuurgebied getroffen door een grote brand. Er werden een zeventigtal brandweerlieden en een blushelikopter ingezet om de brand te bestrijden. Ondanks de inspanningen van de brandweer brandde ongeveer 30 hectare waardevol veengebied af. Er waren vermoedens dat de brand aangestoken was. (Bron: Wikipedia)
Het was er aangenaam en verrassend rustig wandelen. De ondergrond was vaak modderig maar anderzijds was er weinig volk en dat maakte veel goed.
Er zijn 7 wandelingen waaruit je kan kiezen, gaande van 1,60 km tot 17,20 km. Voor mijn 86-jarige moeder was het 4 km lange Echelkuilpad voldoende. Met het stukje van de parking naar het begin van de wandeling en terug was dat toch bijna 5km.