Op mijn bucketlist van groepen die ik nog graag aan het werk zou zien stond al een tijdje Intergalactic Lovers. Op één of andere manier lukte het echter niet om ze aan het werk te zien.
Maar … in de eerste zin staat wel degelijk “stond” en niet “staat”.
Ik heb ze dan ook van de lijst kunnen schrappen.
Ze waren gisteren immers te gast op Maanrock, het gratis stadsfestival in Mechelen.
Vóór het zover was hebben we nog twee andere optredens meegenomen.
We begonnen op het Cultuurplein met een optreden van Brassband Hombeek. We gingen eigenlijk omdat een ex-collega van Conny daar meespeelt. Hij was er gisteren helaas niet bij maar zijn collega’s waren wel in vorm. Een uur lang gaven zij het beste van zichzelf en dat was heel veel. Geweldig optreden was dat. Als je eens de kans krijgt om een Brassband te beluisteren … zeker doen.
Na een lekkere hap in een overvolle en superdrukke Vleeshalle trokken we dan naar de Grote Markt waar het om half negen de beurt was aan SONS. Vorig jaar hebben we deze winnaars van de Nieuwe Lichting van StuBru al eens aan het werk gezien in Suikerrock. Dit jaar lijken ze nog ruiger, nog harder en nog wilder op het podium maar dat maakt ze alleen maar beter. Ik kan deze jongens uit Melsele echt wel smaken.
Om 10 uur was het dan (eindelijk) de beurt aan Intergalactic Lovers. Vaak gehoord op de radio, nog nooit live gezien. Het was het wachten waard. Heel mooi optreden dat ongetwijfeld beter tot zijn recht zou komen in een zaal als de AB in Brussel of De Roma in Borgerhout. Daar heb je minder “sfeerzoekers”. En daar is het ook minder druk. Na enkele nummers hebben we ons verplaatst naar de zijkant. Het zicht is daar iets minder goed maar je kan er wel ademen.
Ze waren goed maar voor mij waren de jongens van SONS toch de beste van de avond, gevolgd door de Brassband Hombeek (de favoriet van Conny gisteren) en daarna de Lovers.
walkingwithluc 