Er wordt me wel eens gevraagd waarom ik elk jaar de oversteek maak naar het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland. Een overtocht die, gevolgd door 600 km autostrade, toch wel vermoeiend moet zijn want ik viel gisteren als een blok in slaap.
Maar het antwoord op de vraag is heel simpel : ik maak de oversteek voor dagen zoals vandaag.
Na een full Cornish breakfast de wandelschoenen ingepakt en vertrokken naar Tintagel. Tintagel heette vroeger Trevena maar in de helft van de negentiende eeuw besloot het Postkantoor (dat je trouwens ook kunt bezoeken) om voortaan de naam Tintagel te gebruiken. Waarom is niet duidelijk.
Tintagel is vooral bekend van zijn kasteel en nog meer van zijn connecties met Koning Arthur en de Ridders van de Ronde Tafel. Volgens Geoffrey of Monmouth zou de vader van Arthur, Uther Pendragon, naar Tintagel gekomen zijn om de moeder van Arthur te bezwangeren. Althans, zo staat het toch in zijn Historia Regum Britanniae uit de twaalfde eeuw.
Het is in ieder geval één van de grootste toeristische trekpleisters uit de buurt.
Het was de bedoeling dat ik twee wandelingen zou doen … eentje van 9 km en eentje van 6 km. Ik had me echter (weer) misrekend aan het terrein. Stijgen en dalen over smalle paden met soms heel gladde rotsen. Bijzonder mooi maar ook bijzonder lastig. Een bezoekje aan Tintagel Castle en Merlin’s Cavern moest er natuurlijk ook bij.Uiteindelijk had ik toch 11,4 km.
Maar het was genieten … puur genieten. Tintagel is niet voor niets mijn favoriete plekje van dit eiland.