Eindelijk was het gisteren zover … de grote vakantie.
Ik moet zeggen dat ik er even niet gerust in was. Er waren eerst de problemen met het vinden van een hotelkamer. Eerste keuze … geen plaats. Tweede keuze … geen plaats. Uiteindelijk hadden ze toch een plaatsje gevonden in een B&B. Dan kwam het bericht dat de ferry “stuk” was. Of ik via Rotterdam wilde vertrekken? Uiteraard was het antwoord “ja”.
En zo stond ik gisteren om half vijf niet in Zeebrugge maar wel in Rotterdam-Europoort te wachten op inscheping. Samen met enkele juweeltjes van auto’s en scooters. Alleen jammer dat het de Pride of Rotterdam is en niet de Pride of Bruges of de Pride of York. De Rotterdam mag dan al nieuwer en chiquer zijn, “onze” ferries zijn toch gezelliger. Gelukkig had ik het gezelschap van Charles Palliser om de avond door te komen.
Na een vlotte ontscheping en de traditionele file op de A63 zat ik al snel op de snelweg. Bijna 600 km lang. Maar ik heb ervan genoten. Rustig cruisen tegen 100 à 110 km per uur, af en toe eens stoppen op een parking om even te rusten, iets te eten of te drinken. Verrassend was de parking in Gloucester. Geen McDonalds of Burgerking, geen Subway, geen W.H.Smith, geen Waitrose, geen KFC maar wel een restaurant waar je vers bereid eten van lokale ingrediënten kon eten en waar ook een grote “farmer shop” was. Volledig ondergestopt zodat het niet stoort in de omgeving. Echt leuk.
Geen enkel probleem gehad onderweg, ook al heb ik moeite moeten doen om niet af te slaan naar The Jamaica Inn. En nu zit ik dus in Cornwall in The Cove Guesthouse in Newquay. Heel warme ontvangst gehad dus ik denk dat ik het hier wel naar mijn zin ga hebben. Morgen begint de echte vakantie.
walkingwithluc 