Mensen die al eens op deze blog passeren (en als u dit leest dan bent u daar één van) weten dat ik al eens iets van Coca Cola pleeg te verzamelen.

Wat in 1984 begon met één blikje op mijn studentenkamer in Hasselt is ondertussen uitgegroeid tot een collectie van 870 blikjes, 440 autootjes en ontelbare andere objecten en gadgets zoals daar zijn glazen, knuffelbeertjes, Barbiepoppen, drinkbussen in alle formaten, posters, puzzels enzovoort enzovoort.

Ik moet wel toegeven dat het fanatieke van de beginjaren er al wel een tijdje uit is. Destijds reed ik naar elke rommelmarkt of verzamelbeurs in de buurt (of niet in de buurt) en kocht ik alles met sierlijke letters op.

De laatste jaren concentreer ik me vooral op autootjes en op blikjes. De eerste zoek ik vooral via eBay al wordt het daar ook moeilijker en moeilijker om betaalbare exemplaren te vinden. En de tweede die vind ik in supermarkten, winkels en automaten. Veel gemakkelijker.

Coca Cola houdt me trouwens wel goed bezig wat dat betreft. Nieuwe smaken, nieuwe styling, speciale reeksen bij grote sportaangelegenheden of, zoals nu, rond vakantiebestemmingen. En zo blijven we bezig.

Oef … we hebben overleefd … die laatste week van april … de week zonder concerten.

Sommige collega’s vinden immers dat wij naar “belachelijk veel” concerten gaan maar als je het vanop een afstand bekijkt dan halen we, op jaarbasis, een gemiddelde van 1 concert om de twee weken. Ik ken voetbalfans die veel meer naar de voetbal gaan.

Met dat gemiddelde lachen we deze eerste twee weken van mei wel. Tussen 4 mei en 15 mei gaan we namelijk naar 4 concerten (in 4 verschillende zalen).

Gisteren was het de beurt aan Frank Boeijen die met zijn Theatertour 2017 stopte in C.C. Zwanenberg in Heist op de Berg. Vóór het zover was hebben we wel een tussenstop gemaakt in Beerzel. Daar zijn we gaan eten bij Davy en Geert in Pand 11. Ten tijde van de Roparun ben ik daar vaker gaan eten maar dat is al een tijdje geleden. Gelukkig is het eten er nog altijd fantastisch lekker. Als je er nog nooit bent gaan eten … zeker doen, als je er al wel bent gaan eten … teruggaan.

Het concert zelf dan. Ik heb Boeijen het laatste aan het werk gezien in 2014 op ons lokale folkfestival Na Fir Bolg. Maar dat was een festival, nu was het zijn theatertournee en Conny had me al verteld dat dit iets ingetogener zou zijn. Ze had gelijk maar ingetogen wil niet zeggen minder goed, integendeel. Volgens de planning zou het concert tweemaal 45 minuten duren met daartussen een pauze.

Mijn teleurstelling was dan ook groot toen hij omstreeks 22u nog altijd niet was begonnen aan mijn absolute favoriet … Kronenburg Park. Maar hij stopte niet om 22u, ook niet om 22u15, zelfs niet om 22u30. Mijn darmen stuurden me op dat moment de zaal uit. Toen ik even later terug in de zaal stond was het dan eindelijk zover en kon ik genieten van Kronenburg Park.

Uiteindelijk heeft hij ons meer dan twee uur onderhouden met zijn prachtige liedjes. Een meer dan geslaagd optreden.

Dinsdag volgt dan Paul Carrack in de Roma, Zaterdag Pieter Embrechts in Het Depot en met The Kooks op de maandag daarna in de AB sluiten we deze eerder drukke concertmaand af.

Anno 1361. Porlock Weir, Exmoor. Dertien jaar na de Grote Pest slaat deze vreselijke ziekte opnieuw toe. Na een zondsverduistering wordt de vreemde Janiveer gered uit de zee. Zij waarschuwt de inwoners van Porlock Weir voor het dreigende gevaar. Ze beweert wel dat ze kan voorkomen dat er iemand sterft maar daar hangt wel een prijs aan vast, een prijs die niemand wil betalen … een mensenoffer.

Dan komt de ziekte toch in het dorp. Het gezin van Sara wordt in “quarantaine” geplaatst. Elis, de man van Sara overlijdt. Haar zonen Hob en Luke verdwijnen. Er vallen meer slachtoffers. Misschien is het aanbod van Janiveer toch niet zo erg. Bovendien heeft Janiveer belooft dat ze de zonen Sara zou terugbrengen.

Ondertussen probeert ook de dwerg Will te overleven. Hij heeft dan weer een andere reden om Janiveer te behagen. Hij heeft namelijk ontdekt dat hij vader is van een zoon. En Janiveer zou hem kunnen helpen om te ontsnappen met zijn zoontje.

De prijs is een beetje bijgesteld. Naast het mensenoffer zoekt Janiveer ook nog naar de hand van Cadeyrn, een krijgsheer uit vroeger tijden en voorvader van Janiveer.

In The Plague Charmer zitten de gebruikelijke elementen die Karen Maitland in haar boeken verwerkt : een flinke portie feiten gemengd met een vleug fictie en als toetje nog wat magie erbij. Alweer een voltreffer dus. Het nadeel is wel dat het iets langer duurt om te lezen. Mijn Engels is goed maar het gaat toch net iets trager.

Het voordeel van een verlengd weekend? Dat je al eens een “extra” wandeling kunt doen.

Voor mij betekende dat vóór de klok acht sloeg al op weg zijn naar Peulis, ne goeien thee drinken in de Pieperstraat om dan richting het Hof van Lachene in Rumst te trekken.

Daar kozen we voor de 20 km. We hadden zaterdag wel 14 km gedaan maar die hadden we allebei goed verteerd en dan mocht die 20 geen enkel probleem zijn.

Het werd een bijzonder mooie wandeling die ons in Rumst, Walem, Sint-Katelijne-Waver en Duffel bracht.

Ons totaal voor dit weekend komt hierdoor op 34 km. Die marathon in Juli gaat geen enkel probleem zijn. Yes we can !