Zelf ben ik er voor enkele jaren van verlost maar ons moeder heeft er wel elk jaar last van … de autokeuring.
Dat betekent dan ook een snipperdag nemen, de auto naar de garage voor een groot onderhoud en een “keuringsnazicht” om dan naar de keuring te rijden. Dat moet toch één van de dingen zijn die ik het minst graag doe.
De autokeuring. Meestal duurt het niet lang maar het lijkt wel een eeuwigheid te duren. Je ziet groene lichtjes, rode lichtjes en een hoop cijfers. Je begrijpt ze natuurlijk niet. Je probeert iets af te lezen van het gezicht van de keurmeesters maar dat lukt ook niet. Pas nadat je betaald hebt aan de kassa krijg het oh zo belangrijke formuliertje. Is het rood? Is het groen?
Vandaag was het groen. Dat hadden de jongens van de garage weer goed gedaan.
Het enige voordeel aan deze dag is de wandeling die ik altijd doe terwijl ze in de garage bezig zijn met het onderhoud.
Voor vandaag had ik een wandeling van 16 km uitgestippeld via het knooppuntennetwerk. Van het centrum van Sint-Antonius-Zoersel door de schrijverswijk (straatnamen met Gezelle, Rodenbach, Timmermans, Streuvels …) naar het Boshuisje (waar De Loteling zijn verhaal aan Conscience vertelde). Van daar ging het door het Zoerselbos naar de Trappistenabdij van Westmalle om zo terug naar de garage te wandelen. Goed voor 16,5 km in totaal. Reken daar nog de 800 meter heen en terug naar De Kadee waar ik een smakelijke lunch heb genoten en ik mag zeggen dat ik mijn kilometers wel heb gehad vandaag.
walkingwithluc 