In het begin van de jaren ’70 werden in de omgeving van Muizen en Bonheiden drie vrouwen verkracht en vermoord. De dader bleek de twintigjarige Staf Van Eyken uite de Pruimelaarstraat in Bonheiden te zijn.
Omdat hij zich na de derde moord verdacht gedroeg in de buurt van de crime scene werd hij al snel meegenomen voor ondervraging. Hij ging vrijwel direct over tot bekentenissen.
De hele zaak heeft een enorme impact op de inwoners van de Pruimelaarstraat. Heel de buurt staat op zijn kop. Goedbewaarde geheimen komen aan het licht, relaties beginnen te schuiven. Iemand probeert zelfmoord te plegen, een ander rijdt zich te pletter …
Als twee jaar later het assisenproces in Antwerpen begint worden alle wonden opnieuw opengereten.
In De Pruimelaarstraat schetst Louis Van Dievel, die uit dezelfde buurt komt en slechts enkele jaren jonger is dan Van Eyken, de invloed die zo’n gruwelijke gebeurtenis kan hebben op een kleine gemeenschap in het begin van de jaren ’70. Een tijd toen alles nog simpel leek. Je had aan de ene kant de Amerikanen en aan de ander kant de Russen. Elke eerste donderdag van de maand werd de sirene die ons waarschuwde voor luchtaanvallen getest.
Op TV kon je kiezen uit Brussel Vlaams, Brussel Frans, Holland 1 of Holland 2. Je keek naar TipTop, naar De Kat of Keromar of naar Pelle en Bootsman. Voor de rest speelden we veel buiten, van ’s morgens tot ’s avonds.
Ik was te jong om me iets van die zaak te herinneren maar wat ik me wel herinner is de sfeer uit de jaren “70 en die weet Van Dievel perfect te beschrijven. Voor mensen uit de buurt moet het nog herkenbaarder zijn. Maar zelfs als je de jaren ’70 niet (bewust) hebt meegemaakt of je uit een totaal andere streek komt dan is De Pruimelaarstraat toch een aanrader. Een goeie mix van feit en fictie op een geweldige manier neergeschreven door Louis van Dievel. Een echte aanrader.
walkingwithluc 