Aangezien mijn wandelbuddy morgen geen tijd heeft, hebben we eens op een zaterdag afgesproken.
Omdat ik in de buurt geen leuke georganiseerde wandeling vond dacht ik dat het wel eens leuk kon zijn om af te spreken in Lier. Langs de oevers van de Nete is het immers altijd aangenaam wandelen. En het gaf me nog eens de kans om de stad waar ik zes jaar heb school gelopen, bij daglicht te zien. Er werden wel buien van (smeltende) sneeuw voorspeld maar aangezien ik een grote Engelse paraplu heb is dat geen bezwaar.
Iets over één vertrokken we aan C.C.De Mol richting de Zaat. We volgden het parcours van de Natuurlopen van Lier tot aan de spoorwegbrug. Daar gingen we niet rechtsaf richting Netekanaal maar wel linksaf onder de spoorwegbrug, terug naar het jaagpad naast de Nete (en ook langs het parcours van mijn zomerjoggingrondje).
Omdat er ondertussen bijna 6km op de teller stonden hebben we een ommetje gemaakt via de Lispersteenweg om iets te gaan drinken in Café Waregem, het café van wijlen Louis Proost (die in 1957 wereldkampioen werd bij de amateurs in … Waregem).
Via de Lispersteenweg en de stadsvesten ging de tocht verder. Een kort ommetje door het Begijnhof bracht ons naar het Zimmerplein. Op dit plein heb ik tijdens mijn schooltijd menige uren doorgebracht. Vandaag beperkten we ons tot een drankje in de Fagoempel, in de schaduw van de Zimmertoren. Nog een kort stukje wandelen en na 2u15 stond er 10 km op de teller.
En het weer ? Dat was zalig, net zoals de omgeving trouwens. En het was er vooral rustig en stil. Goed om weten dat men, als er geen georganiseerde wandelingen in de buurt zijn, nog altijd kan terugvallen op het oude vertrouwde Lier;