Het weekend werd eergisteren dan misschien niet zo prettig ingezet omwille van “druk verkeer in Centraal Station” met de nodige vertragingen als gevolg. Dat werd echter terug goed gemaakt door een fantastische opening van het concertseizoen 2016 en een frisse wandeling.
Die fantastische opening had ik te danken aan Ennio Morricone, het Czech National Symphony Orchestra, het Kodály Choir en soprano Susanna Rigaci. Zij traden gisteren immers op in het Antwerpse Sportpaleis in het kader van de 60 years of music tour. Mijn planning viel wel bijna in het water (letterlijk en figuurlijk). Ik dacht dat ik ruim op tijd was vertrokken om, na een ommetje via Peulis om concertbuddy Conny op te pikken, met voldoende marge in Antwerpen aan te komen. Ik had echter geen rekening gehouden met het rotslechte weer en met het feit dat er ook in de Lotto Arena iets te doen was. Gelukkig vond ik nog een plekje langs de Bisschoppenhoflaan.
Ik had de maestro in 2012 al eens eerder aan het werk gezien en wou hem zeker weer eens aan het werk zien. De man wordt er immers niet jonger op. Zijn muziek daarentegen is tijdloos. Al speelde hij gisteren voornamelijk minder bekende nummers, ze blijven zalig om te horen. En als hij dan Jill’s theme uit Once upon a time in the west speelt dan krijg ik gewoon kippenvel. Het is gewoon met niets te vergelijken maar wel absoluut aan te raden. mocht je eens de kans krijgen om zo’n concert mee te maken.
Vandaag ben ik dan de provinciegrens overgestoken om te gaan wandelen in Keerbergen. Om één of andere reden link ik Keerbergen aan het meer maar dat meer heb ik niet gezien. Wat heb ik dan wel gezien? Een mooie wandeling, met op sommige plekken vrij veel modder en op andere plekken verschrikkelijk veel wind. Met veel moeite konden we voorkomen dat we in de Dijle belandden . Alweer 10 km om toe te voegen aan het totaal.