Het menselijk brein en het menselijk geheugen … het is toch iets raars. Zelf mag ik, zonder al teveel te stoefen, rekenen op een behoorlijk goed geheugen. Sommige zaken zijn echt nutteloze weetjes maar om één of andere reden blijven die dan hangen.
Wie er ook een goed geheugen heeft is Juffrouw Irène (“Irene van de meulder van Grobbendoenk”), mijn kleuterjuf tijdens het schooljaar 1969-1970. Toen ik onlangs werd “uitgedaagd” om op Facebook enkele foto’s die meer dan 15 jaar oud zijn te posten stootte ik op de klasfoto van dat schooljaar.
Van de 19 kinderen die op de foto stonden kon ik er, naast mezelf uiteraard, nog 6 met voor- en achternaam noemen.
Nu ziet mijn broer Juffrouw Irène nog af en toe en hij kwam op het idee om de foto eens mee te nemen en te vragen hoeveel zij er nog zou herkennen. Het antwoord was vrij simpel. Binnen de kortste keren stonden er 19 namen op papier, niet enkel voornamen maar ook achternamen. Bovendien wist ze te vertellen dat er nog 7 kinderen ontbraken want we zaten met 26 in de klas. Twee van die namen wist ze zich ook nog te herinneren.
Nu moet ze op al die jaren toch honderden kinderen in de klas hebben gehad. En bovendien is het 46 jaar geleden. En dan toch nog zoiets weten. Indrukwekkend vind ik dat. Hopelijk vergeet ik zelf morgen niet om te gaan werken. De laatste week vakantie van dit jaar is immers voorbij.
walkingwithluc 