De zestienjarige Seppe wil zijn oma voor haar verjaardag verrassen door haar biografie te schrijven. Nadat zijn moeder hem en zijn vader in de steek heeft gelaten, heeft zijn oma hem opgevangen en opgevoed. Zijn vader had (en heeft) het immers te druk met zijn frituur en met zijn derde vrouw en pasgeboren dochtertje.
Seppe wordt door velen als een beetje “raar” beschouwd omdat hij stil en teruggetrokken is. Zijn oma weet wel beter. Zij weet dat haar kleinzoon een intelligente jongeman is. Een jongeman die ze altijd wel kan blij maken met een portie zelfgemaakte pudding die ze samen opeten rond de grote tafel in de keuken.
Met veel goeie moed begint Seppe aan de biografie. Dat lijkt vrij vlot te lukken maar over de eerste 25 jaar uit het leven van zijn oma komt hij nagenoeg niets te weten. Zelfs oma’s beste vriendin lost bijna niets. Hij weet wel dat ze is opgegroeid in een weeshuis nadat haar ouders zijn omgekomen tijdens een bombardement.
Op zijn zoektocht stuit Seppe op angstvallig volgehouden leugens en vreselijke geheimen. Hij krijgt daarbij de hulp van Lander, een buurjongen van zijn oma en computerhacker. Moet hij doorgaan met zijn onderzoek of stoppen ?
Ondertussen worstelt hij ook met zijn geaardheid. Op een vakantie in Spanje leert hij Daan kennen, zijn eerste liefde. Als diezelfde Daan hem later in de zomervakantie vraagt om mee te trekken naar het buitenverblijf van de familie in de Franse Pyreneeën krijgt hij niet alleen zekerheid over zijn geaardheid maar ook over het grote mysterie dat zijn oma omhult.
Dit is in het kort het verhaal van De Tafel, het nieuwste boek van Luc Boonen (die “overdag met zijn vrachtwagen rijdt en ’s avonds zijn vingers schaaft aan zijn toetsenbord”).
Ik heb Boonen leren kennen dankzij het boekenfestijn waar ik Uit de Hoogte heb gekocht. Net als zijn schrijversdebuut is ook dit boek weer heel aangename lectuur. Geen gruwelijke moorden, geen norse politieinspecteurs die altijd ruzie hebben met hun bazen, niets van dat alles. Eigenlijk kan je zeggen dat er in het boek niets gebeurt maar toch wordt je meegezogen in de zoektocht van Seppe. Boonen weet als geen ander hoe hij mensen en hun karaktertrekken moet beschrijven. Ik raad het boek dan ook ten zeerste aan.
In afwachting van de nieuwste van Philippa Gregory (die volgende week zou moeten toekomen vanuit Engeland) begin ik aan Leven naast het kamp, een non-fictie boek rond Konzentrationslager Herzogenbusch, beter bekend als Kamp Vught.
walkingwithluc 