Ik heb een T-shirt met de geweldige tekst “If things get better with age, then I am approaching Magnificence”. Nu is dat uiteraard wel waar maar wat er niet beter op wordt met de jaren is het recuperatievermogen.
Drie dagen Suikerrock en ik ben geradbraakt! En dan ben ik nog niet eens elke avond tot op het einde gebleven. De dagelijkse verplaatsing van zo’n 160 kilometers (heen en terug), het feit dat ik de dag ervoor en de dag erna moest werken en bovendien ook nog eens op zondag vroeg moest opstaan om een halve dag te gaan werken, zal evenmin geholpen hebben vrees ik.
En hoe was Suikerrock ? Goed tot heel goed. Af en toe een tegenvaller maar die heb je elk jaar wel. In ieder geval kan ik niet klagen voor 70 euro. Ik heb 13 groepen kunnen zien en er vielen er maar twee echt tegen.
Het begon op vrijdag. Van ’t werk rechtstreeks naar Tienen om daar het weekend te zien openen door Charlie Winston. De naam zei me niets maar achteraf gezien herkende ik wel enkele nummers. Hij was in ieder geval perfect als opener. Charlie heeft er een fan bij.
Ook de naam van de tweede groep op het programma, Starsailor, deed niet direct een belletje rinkelen al bleek ook hier hetzelfde. Enkele nummers herkende ik wel. Twee geslaagde optreden dus.
Als derde ( en voor mij ook als laatste die dag) was Joost Zweegers, a.k.a. Novastar, aan de beurt. Ik heb hem al meerdere keren aan het werk gezien en hij heeft me nog nooit in de steek gelaten, ook deze keer niet. Altijd een plezier om mee te maken.
Wat er dag 2 en dag 3 te zien was volgt wel in een later bericht.
Charlie Winston
Starsailor
Novastar