Het offermes van Abraham

Maxime Decker, kortweg Max, wordt door haar ex-man Kenny gevraagd om terug naar het OSI (Office of Special Investiggations) van de Luchtmacht te komen. Ze heeft dit bureau drie jaar geleden verlaten nadat ze tijdens een missie haar toenmalige partner Aaron Knox heeft moeten neerschieten (en daarbij zelf ook zwaar gewond geraakte).

De reden ? Op Ebay werd een gestolen relikwie te koop aangeboden: het offermes van Abraham, het mes waarmee hij volgens de bijbel zijn zoon Isaac moest offeren. Blijkt overigens dat dit mes wordt aangeboden door Travis Knox, broer van de man wiens dood ze op haar geweten heeft.

Naarmate ze meer en meer worden betrokken in de zoektocht naar het mes wordt duidelijk dat er een veel groter gevaal dreigt. Een gevaar dat door enkele Canadese rugzaktoeristen werd ontdekt in een oude Nazi-bunker, verborgen ergens in de Oostenrijkse bergen.

Hun zoektocht brengt hen naar het “Soddom en Gommora” van de tegenwoordige tijd : Las Vegas.

Zo begint “Het offermes van Abraham” van het schrijversduo Lynn Sholes en Joe Moore. Ik kende hen al van de verhalen rond Cotton Stone. Dit is het eerste verhaal rond Maxine Decker, en ik hoop dat er nog meer volgen. Het boek leest als een sneltrein en bevat alles om een boek spannend te maken : een psychopaat, een religieus relikwie, een religieuze fanaat, een dreigende ramp … Perfecte treinlectuur.

Dat hoop ik ook van het volgende boek op de lijst: Genadeslag van Jørgen Brekke.

 

offermes.jpg

 

Vertraging

Als ik zo op ’t werk eens naar buiten keek vandaag (heel uitzonderlijk wend ik mijn blik af en toe al eens weg van mijn computerschermOnschuldig) vreesde ik dat mijn wekelijkse loopafspraak in Lier niet zou kunnen doorgaan.

Toen ik terug naar huis reed zag het er gelukkig al veel beter uit, al stond er nog wel een fikse wind.

Ik was me al aan ’t klaarmaken toen ik een SMS kreeg van mijn loopbuddy. Gelukkig was dat niet om af te zeggen maar gewoon om te vragen of het iets later kon. Dat was uiteraard geen probleem.

En zo zijn we toch vertrokken, zij het met een beetje vertraging. Deze keer weer wel de “normale” route genomen (naast de spoorweg richting Netekanaal en dan via de Netedijk terug naar de Lispersteenweg). ’t Ging vrij vlotjes : 4,08 km in 29:17. Een gezapig maar constant tempo.

 

lopen 20150505.JPG

 

Walking

Na enkele dagen van dolce far niente heb ik vandaag de wandelschoenen aangetrokken voor een korte maar stevige wandeling.

Kort na de middag vertrokken richting Grobbendonk om via de militaire basis en de watermolen terug naar huis te keren.

Samen goed voor 9 km. Niet zo ver dus maar ik heb er wel maar 1u30 voor nodig gehad. Het tempo lag dus op exact 6km/u. In juli tijdens de Nacht van de Maan ga ik het toch iets rustiger aan doenKnipogen.

 

wandelen 20150502.JPG

 

Internationaal

Wat doen men zoal tijdens een verlengd weekend ?

Eén van de zaken die ik al eens durf te doen is het up-to-date brengen van mijn verzameladministratie.

Zo stonden er nog een aantal blikjes te wachten op registratie. Wat ooit begon als een verzameling van 2 Coca-Cola flesjes en 3 Coca-Cola blikjes op het boekenrekje van mijn kot in Hasselt is 30 jaar later uitgegroeid tot een collectie van 791 verschillende blikjes.

Blikjes in alle maten en gewichten. En blijkbaar uit 58 verschillende landen. Eigenlijk zijn het er 60 want de 3 landen uit de Balkan (Litouwen, Estland en Letland) hebben één en het zelfde blikje. Met 195 internationaal erkende onafhankelijke staten in de wereld betekent dit dat 1/3 van de wereld in mijn collectie zit.

België is met 245 stuks uiteraard de grootste leverancier, gevolgd door Duitsland (77), het Verenigd Koninkrijk (73) en Frankrijk (67). Nederland sluit met 53 blikjes de top vijf af.

Veel van die blikjes heb ik zelf gevonden. Een groot deel heb ik te danken aan familie, vrienden of collega’s. Een globetrotter die bovendien enkele jaren in Duitsland heeft gewoond als broer hebben helpt enorm op dat gebied. Geen enkel blikje werd gekocht op een beurs of veilingsite.

Zijn er landen die ik graag nog zou hebben ? Zeker wel. Australië bijvoorbeeld. IJsland is er ook eentje. Dat zijn dan wel landen die ik ooit nog eens wil bezoeken dus dat komt wel in orde.

 

cokeflags.jpg