Domweg vergeten

Het moet zijn dat ik al wat ouder word want ik durf tegenwoordig al eens iets vergeten.

Toen ik vorige zondag terug in Vorselaar was na mijn weekendje in Peulis moest ik vaststellen dat ik mijn fotocamera daar had achtergelaten.

En geen fotocamera betekent uiteraard ook geen foto’s om te bewerken en zonder foto’s om te bewerken heb ik ook weinig zin om een stukje te schrijven.

Ondertussen zijn de foto’s er wel en kan ik opnieuw een stukje schrijven.

Afgelopen zaterdag moest de plusdochter worden afgehaald in Dworp. Dat leek ons de perfecte gelegenheid om eens in het Pajottenland te gaan wandelen. Keuzemogelijkheden genoeg daar.

Wij kozen voor Sint-Pieters-Leeuw. Eerst een wandeling via het knooppuntennetwerk en dan een bezoekje aan het Domein Coloma en dat ook de Rozentuin Coloma omvat.

De wandeling die we hadden uitgestippeld was bijzonder mooi. Een kleine 6 kilometer met start en aankomst in het Domein Coloma.

Het grootste gebouw van dit park is het kasteel van Coloma. Het werd reeds twee maal verbouwd.

Nadat het kasteel in de 16de eeuw dienst had als zetel van Leeuw, werd Charles-Vital de Coloma in het midden van de 18de eeuw eigenaar van het kasteel. Dit kwam door zijn huwelijk met barones Eugenia Roose. Hij liet het gebouw helemaal verbouwen van versterkte burcht naar een 18de-eeuws kasteel. Wat hij wel behield aan het kasteel was het water eromheen. Het kasteel en het gehele domein bleef in het bezit van deze familie tot de dood van gravin Antoinette, de kleindochter van Jean-Marie van der Dilft de Borghvliet.

De gemeente Sint-Pieters-Leeuw kocht het toen vervallen kasteel op. Het gemeentelijk cultureel centrum werd er na grondige restauratie gevestigd. De brugleuning van het kasteel werd gebouwd door de Belgische beeldhouwer Patrick Crombé.

Andere bouwwerken zijn de taverne “De Koetsier”, die in 1731 als koetshuis gebruikt werd, en het rozenmuseum (het vroeger tuinpaviljoen) met uitleg over de geschiedenis en de bouw van de roos.

De rozentuin van Coloma is de grootste van Europa. De tuin heeft een oppervlakte van 15 hectare. Er staan 3000 verschillende rozenvariëteiten uit 25 verschillende landen. De tuin wordt beheerd door Natuur en Bos van de Vlaamse Gemeenschap.

De zeven delen van de tuin zijn:

De rood-witte rozentuin
De Vlaamse rozentuin
De oude rozentuin
De internationale rozentuin
De stamrozentuin
De Japanse rozentuin
De Chinese rozentuin

(Bron: Wikipedia)

Hoewel er al veel rozenstruiken hun beste tijd hadden gehad, was de tuin zeker een bezoekje waard. In de rest van het domein is het trouwens ook fijn vertoeven.

Wat we afgelopen zondag gedaan hebben dat volgt later wel.

De wandeling in foto’s: