Na een week “rust” ben ik vandaag terug naar Lier vertrokken voor onze wekelijkse joggingafspraak.
De werken aan de brug over de Nete zijn afgerond zodat we onze klassieke ronde konden afleggen. Ondanks de zware dagen ging het behoorlijk vlot. Nu ja, naar mijn maatstaven toch. 4,30 km op 32:30 … daar ben ik best tevreden mee. Er zijn wel enkele liters zweet gevloeid want het was behoorlijk warm.
Het had zelfs nog sneller gekund ware het niet dat onze zesenhalf jaar oude trainer op zijn fiets iets voorzichtiger had gereden. Maar ja, vol energie hè. Op het jaagpad, naast het jaagpad, op het jaagpad, naast het jaagpad, op de borduur, af de borduur, op de boorduur … tot die ene borduur die net iets hoger is dan ingeschat …
Een onprettige kennismaking met de straatstenen als gevolg. En zoals elke man is het dan alsof hij elk bot in zijn lichaam heeft gebroken. Een beetje bloed maar heel veel tranen. Die laatste kilometer naar huis heeft hij puur op karakter afgelgd.
walkingwithluc 