In maart, op de dag dat Blaudzun het beste van zich zou laten zien in De Vooruit, waren we van plan om kort na de middag naar Gent te vertrekken zodat we een bezoekje konden brengen aan de Sint Baafs Abdij. Daar loopt immers de tentoonstelling Het verlangen naar Frankrijk, een ode van Michiel Hendryckx aan zijn tweede thuisland Frankrijk.
Helaas moest ik die dag ook thuiswerken omdat de voorjaarsrelease die dag in productie ging. En dat ging niet van een leien dakje. Blaudzun hebben we nog wel gehaald, de tentoonstelling helaas niet.
Die schade hebben we vandaag ingehaald. Tijdens de rit van Vorselaar naar Peulis bleef het nog droog, tijdens de rit van Peulis naar Gent hebben we flink wat regen gehad. In Gent zelf hebben we gelukkig geen druppel gezien.
Wat hebben we wel gezien? Om te beginnen een geweldige reeks foto’s van Mijnheer Hendryckx. Zonder te stoefen durf ik zeggen dat ik ook al wel eens mooie foto’s maak. Maar bij mij is dat geluk. Bij hem is dat kunnen. Het beeld op de foto is het beeld dat hij in zijn hoofd heeft. Indrukwekkend gewoon.
De rest van de dag hebben we gevuld met een wandeling doorheen Gent. Een heel mooie stad trouwens. Het centrum is een beetje (te) druk maar voor de rest was het tijdens onze 12km lange wandeling behoorlijk rustig.
Toen we rond waren en terug aan het Woodrow Wilsonplein stonden hadden we de keuze. Ofwel nog een uurtje rondhangen en wachten tot dat Italiaanse restaurant waar we de vorige keer hebben gegeten open zou gaan of in de auto stappen, naar Mechelen rijden en daar iets eten.
We kozen voor de tweede optie en dat zou wel eens een goede keuze kunnen geweest zijn. Het was immers al behoorlijk druk onderweg. Wat zou dat ruim twee uur later gegeven hebben? We zullen het nooit weten. Wat we wel zeker weten is dat het in Mechelen ook lekker eten is.
Alweer een geslaagde wandeldag maar toch met een afsluiting in mineur. Bij aankomst thuis bleek ongeveer de helft van mijn foto’s te zijn verdwenen. Ik had in het Gravensteen inderdaad wel een batterijpanne. Heel bizar want de batterij was net opgeladen.
Maar ja … dat betekent gewoon dat we nog eens terug zullen moeten gaan.