Na alweer een drukke werkweek (heb ik er ooit andere?) was het gisteren de hoogste tijd om stoom af te blazen.
En hoe kun je beter stoom aflaten dan door te wandelen. Genieten van de natuur en tegelijkertijd de irritaties en frustraties van de afgelopen week van je afpraten. Dat laatste lukt uiteraard enkel met een luisterend oor naast je maar wat dat betreft zit het wel snor.
De natuur en de omgeving zijn wel het belangrijkste. Niets is zo rustgevend als wandelen door de natuur. Ver moet je daar trouwens niet voor gaan. Op het programma stond het Apolloniapad in Peulis, een 10 km lange wandeling met vertrek aan de kerk.
Onder de vakkundige leiding van mijn lokale gids Conny passeerden we enkele bezienswaardigheden uit de buurt. De Lourdesgrot, de grote Krankhoeve, de Peultebossen en vooral veel bouwvallige hutten en stallen (één van mijn geliefkoosde onderwerpen om te fotograferen).
Na de wandeling en een deugddoende kop thee was het tijd om ons om te kleden en naar Heist op den Berg te vertrekken. Een andere manier om stoom af te blazen is immers een goed concert, indien mogelijk voorafgegaan door een gezellig etentje.
Voor het etentje hadden we een tafeltje gereserveerd in het Het 3de Bedrijf . Dat is toch zo praktisch wanneer je daarna een concert hebt in C.C. Zwanenberg. Bovendien is het eten er heel lekker voor een eerlijke prijs.
De dag werd afgesloten met een goed concert (voor Conny) en een geweldig concert (voor mezelf). Nu ben ik waarschijnlijk wel een grotere fan van 10CC en ben ik ook beter bekend met hun oudere oeuvre. Ze begonnen hun set met The Wall Street Shuffle. Verder volgden onder andere Life is a Minestrone, Good Morning Judge, The things we do for love, een bijzonder mooie versie van I’m not in Love en met Dreadlock Holliday sloten ze hun set af. Volgden nog drie bisnummers waaronder een a-capella versie van Donna (hun eerste single uit 1972) en met Rubber Bullets werd het twee uur durende concert afgesloten.
walkingwithluc 