Kom ik toch wel tot de vaststelling dat ik nog geen verslag heb gemaakt van het optreden van Rodger Hodgson vorige week donderdag in de Antwerpse Stadsschouwburg zeker!
Het was nochtans een heel geslaagd optreden. Hij wordt steevast aangekondigd als “the voice of Supertramp” en dat is een waarheid als een koe. Ik heb Supertramp enkele keren gezien. De eerste keer is ondertussen 37 jaar geleden, in 1983 op de wei in Werchter met Nena en Chris de Burgh in het voorprogramma.
Na die tournee in 1983 heeft Hodgson trouwens Supertramp verlaten. Ik heb de groep daarna nog twee keer aan het werk gezien maar zonder Hodgson bleek dat toch niet zo goed te zijn.
Hodgson zonder Supertramp daarentegen werkt perfect. Mijn favoriete Supertrampnummers zijn trouwens ook van zijn hand. En zijn stem brengen ze meer tot hun recht. Uiteraard haalt hij die allerhoogste noten niet meer maar dat wordt goed opgevangen door ze net iets anders te zingen. Zijn fantastische begeleidingsgroep helpt ook.
De Setlist:
- Take the Long Way Home
- School
- In Jeopardy
- Lovers in the Wind
- Breakfast in America
- The More I Look
- Hide in Your Shell
- Lord Is It Mine
- The Logical Song
- Child of Vision
- Death and a Zoo
- If Everyone Was Listening
- Had a Dream (Sleeping With the Enemy)
- Even in the Quietest Moments
- Only Because of You
- Dreamer
- Fool’s Overture
- Two of Us
- Give a Little Bit
- It’s Raining Again
walkingwithluc 