De afgelopen week werd ik tweemaal “uitgedaagd”.
Eerst was er mijn neef die me uitdaagde om vijf dagen na elkaar een foto van mezelf te posten. De foto moest wel minstens 15 jaar oud zijn. Geen simpele opdracht. Sinds ik een fototoestel voor mijn plechtige communie kreeg heb ik duizenden en duizenden dia’s en foto’s genomen maar daar sta ik zelden of nooit zelf op. Ik heb wel nog enkele foto’s uit mijn lagere school periode gevonden. Eén van die foto’s bracht me zelfs, voor een deel, een antwoord op de tweede uitdaging.
Iemand van de Boekenfans groep op Facebook stelde volgende vraag: “waarom lezen jullie ?”. Een antwoord als “omdat het mijn hobby is” mocht niet worden gegeven. Dat lijkt een simpele vraag maar ik kon er niet onmiddellijk een antwoord op geven. Ik kan me namelijk geen tijd herinneren waarin ik niet heb gelezen.
Toen mijn moeder me op de eerste dag van het eerste leerjaar naar de lagere school bracht moet ik hebben gezegd: “da’s goed hè, nu moet gij niet meer voorlezen want ik kan het binnenkort zelf”.
Het zit er dus van jongsaf in. Zodra ik mocht ging in naar de bibliotheek. Om de twee weken werden er boeken teruggebracht en gehaald. Pol, Pietje Puk, Drie Jongens … die herinner ik me zeker nog. Ook geschiedenisboeken konden me mateloos boeien. En uiteraard de stripverhalen die Nonkel Jos, als chauffeur bij Uitgeverij Het Volk, placht mee te brengen.
En nu al die jaren later lees ik nog altijd, zowel fictie als non-fictie, zowel “echte” boeken als stripverhalen. En ik hoop het nog jaren te kunnen doen.
walkingwithluc 