Met het optreden van Bryan Adams in het Sportpaleis heb ik gisteren het concertjaar afgesloten. Eigenlijk volgt er nog één concert. Scala komt volgend weekend immers twee concerten geven in onze kerk. Maar afsluiten met Bryan Adams heeft net dat tikje meer.

Ik moet Adams al minstens 10 keer aan het werk hebben gezien. Waarom dan nog eens gaan ? Gewoon omdat ik hem heel goed vind. Bovendien kwam hij deze keer de dertigste verjaardag van Reckless vieren.

Het eerste deel van het concert stond dan ook in het teken van deze geweldige elpee met daarbij nog enkele nummers die het album niet gehaald hebben. Het werd snel duidelijk waarom dit een klassieker is geworden. Met nummers als She’s only happy when she’s dancing, Run to You, Somebody, It’s only love en uiteraard de absolute favoriet van mijn collega’s Summer of 69 is dat gewoon een verzameling van onsterfelijke klassiekers geworden.

Het tweede uur werd dan ingezet met Everything I do …, niet direct mijn favoriet maar wel een nummer dat woord voor woord werd meegezongen door een uitverkocht Sportpaleis. Toen hij na ruim 2 uur sloot hij af met All for Love, die andere filmsong. Evenmin één van mijn favorieten en dus tijd om door te gaan (en de massa bij de uitgang te vermijden).

Bryan Adams was gisteren het 39^ste optreden dat ik dit jaar zag. Daar zitten natuurlijk wel twee festivals bij samen goed waren voor 20 groepen. Het voorprogramma van Lenny Kravitz tel ik niet mee vanwege afschuwelijk slecht.

Een overzichtje:

Suzanne Vega	27/02/2014	Concert
Hannelore Bedert	27/02/2014	Concert
Hansi Hinterseer	01/03/2014	Concert
Andrea Berg	21/03/2014	Concert
Frituur Paula	22/03/2014	Concert
Status Quo	25/03/2014	Concert
Delain	29/04/2014	Concert
Within Temptation	29/04/2014	Concert
Music Show Scotland	24/05/2014	Concert
The Eagles	25/05/2014	Concert
Daan	04/07/2014	Na Fir Bolg
Daithi Rua	05/07/2014	Na Fir Bolg
Kadril	05/07/2014	Na Fir Bolg
Black Tartan Clan	05/07/2014	Na Fir Bolg
Hannelore Bedert	05/07/2014	Na Fir Bolg
Neeka	05/07/2014	Na Fir Bolg
Maaike Ouboter	05/07/2014	Na Fir Bolg
Frank Boeijen	05/07/2014	Na Fir Bolg
Steve Bailey	06/07/2014	Na Fir Bolg
Moya	01/08/2014	Suikerrock
Puggy	01/08/2014	Suikerrock
Simple Minds	01/08/2014	Suikerrock
Nina Nesbitt	02/08/2014	Suikerrock
Arsenal	02/08/2014	Suikerrock
Madness	02/08/2014	Suikerrock
Slongs dievanongs	03/08/2014	Suikerrock
Urbanus	03/08/2014	Suikerrock
Umberto Tozzi	03/08/2014	Suikerrock
Ozark Henry	03/08/2014	Suikerrock
The Jacksons	03/08/2014	Suikerrock
Joe Bonamassa	05/10/2014	Concert
Saxon	05/11/2014	Concert
Skid Row	05/11/2014	Concert
Halcyon Way	05/11/2014	Concert
Peter Gabriel	12/11/2014	Concert
Lenny Kravitz	21/11/2014	Concert
The Treatment	29/11/2014	Concert
Scorpions	29/11/2014	Concert
Bryan Adams	06/12/2014	Concert

 

Het Boekenfestijn heeft andermaal zijn naam eer aangedaan.

Plaats delict: de Nekkerhal in Mechelen.

Ik had mezelf twee doelen gesteld: budget van 50 euro niet overschrijden en maximaal 5 euro voor een boek betalen.

Het eerste doel werd zonder problemen gehaald: 10 boeken voor 38,50 euro (eigenlijk 42,50 euro als ik de parking meereken).

Het tweede doel werd niet gehaald. Er is één boek waarvoor ik 5,99 euro heb neergeteld. Dat heb ik mezelf echter snel vergeven. Vooral omdat ik drie Engelstalige boeken heb kunnen kopen die me over het kanaal ruim 35 £ zouden hebben gekost.

De vangst voor vandaag:

• De retoucheur – Dmitri Stachov
• Kwaad bloed – Leighton Gage
• De Moskou regels – Daniel Silva
• Roekeloos – Andrew Gross
• Dodelijke gok – Andrew Gross
• Wetten van wraak – Christopher Reich
• Grijs verleden – Philip Kerr
• Shakespeare’s Rebel – C.C. Humphreys
• Death in the Latin Quarter – Raphaël Cardetti
• The Candle Man – Alex Scarrow

 

De eerste week van december. Dat betekent voor mij traditioneel een weekje verlof, al zijn het dit jaar maar drie dagen.

Even traditioneel is een tripje naar het Duitse Essen tijdens die week om een bezoekje te brengen aan de Motorshow. Sinds 2005 heb ik er nog maar twee gemist vanwege vroeg winterweer. Even leek het erop dat dit ook vandaag zou zijn maar dat was dus niet het geval.

Om stipt 8u vertrokken en om stipt 10u reed ik parking 5 recht tegenover de Messehallen binnen. Ruim vier uur heb ik me dan vergaapt aan auto’s. De ene al lelijker dan de andere. Maar er stonden weer enkele juweeltjes. Gelukkig stonden er dit jaar geen schaarsgeklede dames in de weg zodat ik ze volledig op de gevoelige plaat kon zetten (of moet dat gevoelige SC-card zijn ?).

In het begin ging ik er vooral naartoe om miniatuurautootjes te kopen maar dat viel de laatste jaren een beetje tegen. Dit jaar had ik wel geluk en kon ik 3 exemplaren toevoegen aan de collectie. Ik had eventueel ook de Arrows F1 van Michele Alboreto uit 1992 kunnen kopen maar ik had net geen 115.000 euro (exclusief BTW) op zak.

 

 

Lang geleden zag ik een boek liggen dat me wel interesseerde. Het verhaal ging over een jonge kerel die bij archeologische opgravingen in Israël in een 2000 jaar oud graf een handleiding vond van een videocamera die pas twee jaar na de ontdekking van het graf op de markt zal komen.

Onderzoek wijst echter uit dat het boekje wel degelijk 2000 jaar oud is. Er is maar één mogelijkheid: een tijdreiziger is op één of andere manier in het Israël van de tijd van Jezus terechtgekomen en hij had een videocamera bij. Een video camera betekent mogelijk ook videobeelden en wie weet … videobeelden van Jezus.

Dat boek had als titel “Het Messias Mysterie” en betekende de grote doorbraak voor de Duitse schrijver Andreas Eschbach. Ook zijn andere in het Nederlands verschenen boeken werden onmiddellijk aangekocht en verslonden.

Toen ik een kleine twee weken terug in de Standaard Boekhandel passeerde en het nieuwste boek van Eschbach zag liggen heb ik ook weer onmiddellijk toegehapt. Blijkt dat dit boek, Het Armageddon-complot, het vervolg is op Het Messias Mysterie. Al is het eigenlijk ook de prequel. Klinkt ingewikkeld maar dat kan ook niet anders bij tijdreizen.

Samuel Barron, een van de rijkste mannen ter wereld en fanatiek Christen, wil de Bijbel waarheid laten geworden. Hij wil het einde der tijden, de grootste en meest vernietigende oorlog allertijden en de definitieve strijd tussen de machten van het goede en kwade … het Armageddon, laten plaatsvinden. Daarvoor heeft hij materiaal nodig uit het graf, meer bepaald de videocassette waarin Osmium, een zeldzaam metaal, zit verwerkt. Hij wil een ploeg tijdreizigers, waaronder zijn zoon Michael, naar Israël terugsturen zodat ze Jezus na zijn verrijzenis kunnen meebrengen naar het heden.

Ondertussen heeft John Kaun, de mediamagnaat die destijds de opgravingen financierde zijn leven helemaal omgegooid sinds hij die fameuze videobeelden heeft gezien. Hij is nu directeur van een chipsfabriek, gelukkig getrouwd en vader van een schattige dochter. Zijn dochter krijgt echter een leukemie. Een mergbeendonor is de enige optie maar door de zeldzame bloedgroep nagenoeg onvindbaar.

Dan herkent Kaun iemand in een shopping center. Iemand die hij enkele jaren terug op een video heeft gezien …

Loopt alles goed af of is de wereld echt aan zijn einde ? Daarvoor moeten jullie het boek maar lezen. Ik heb er in ieder geval weer van genoten; Eschbach is niet voor niets één van mijn favoriete auteurs. Het boek heeft me geboeid van de 1^ste tot de 494^ste pagina. De gevaren van religieus fanatisme, de tegenstellingen van tijdreizen. Gewoon boeiend.

Ook het volgende boek zal me terugbrengen in de tijd : Lamentation, de nieuwste van C.J. Sansom  met Matthew Shardlake, de 16^e eeuwse advocaat in de hoofdrol.

 

 

Het zat er al een beetje aan te komen en ik had nog weinig hoop maar als dan de definitieve beslissing in je mailbox valt dan ben je toch een beetje triest.

Waarover heb ik het ? Over die jaarlijkse volksverhuizing die elk jaar tijdens het Pinksterweekend plaatsvind van Nederland en België naar Parijs en Rotterdam om dan terug naar Nederland en België te verhuizen.

Dit evenement is beter bekend als Roparun en die Roparun is sinds mijn eerste deelname in 2006 een belangrijk deel van mijn leven geweest.

In 2006 (team 159) en 2007 (team 173) was het nog gewoon als bescheiden deelnemer. In 2008 heb ik hem meegelopen en zat ik ook al in het organisatiecomité van mijn team 231. Van 2009 tot en met 2012 ben ik vier keer overall-teamcaptain geweest van team 231, driemaal als begeleider, eenmaal als kookouder.

Toen ons team er 2012 mee ophield dacht ik even dat het toen al gedaan was maar gelukkig kon ik me aansluiten bij Team 234. In 2013 ben ik met hen van Hamburg naar Rotterdam gefietst. En dit jaar mocht ik met hen van Parijs naar Rotterdam.

Maar een 10^e deelname zit er voor mij helaas niet in. Team 234 heeft namelijk definitief besloten om volgend jaar niet deel te nemen. Ik zou mij eventueel kunnen opgeven als vrijwilliger bij de Roparunorganisatie maar daar moet ik toch nog eens diep over nadenken. Ik weet niet of mijn introvert Kempisch karakter wel past in die uitbundige extroverte Nederlandse mentaliteit.

Het is jammer maar ik heb wel een pak mooie herinneringen aan 9 deelnames. Er zijn ook wel mindere momenten geweest maar die verbleken tegenover de mooie momenten. En ik heb de kans gekregen om een heleboel toffe mensen te leren kennen, mensen die ik zonder de Roparun nooit ofte nimmer had leren kennen.