Wat is er beter om een zware dag op het werk af te sluiten dan een gezellige babbelloop in Lier ? Niet veel denk ik.

Voor ik aan ons tochtje van 4,85 km begon toch nog even naar de dokter gebeld om te informeren naar de uitslag van het bloedonderzoek dat ik gisteren heb laten doen. Bij mijn laatste twee onderzoeken in maart en april waren er een paar zorgwekkende cijfers maar die zijn ondertussen volledig genormaliseerd. Dokter gelukkig en ik gelukkig.

Over het loopje zelf valt weinig te vertellen. Gewoon het klassieke rondje over de vesten met een kleine verlenging via de polders, aan een heel rustig tempo en met veel gebabbel. Van enige schade van de windhoos die gisteren over het Lisp is getrokken was trouwens weinig of niets te zien.

Volgende donderdag wordt er weer ’s morgensvroeg in Antwerpen gelopen.

De natuur begint me parten te spelen.

In de eerste plaats blijven de temperaturen naar mijn smaak te hoog. Ik weet dat veel mensen houden van die hoge temperaturen maar ik ben nu eenmaal eerder een wintermens. Het was ook de temperatuur die mijn wekker vanmorgen om 7u deed aflopen.

Een uurtje later was ik onderweg met de bedoeling om 13km te lopen. Dat is het ook geworden zij het in twee keer. Na tien kilometer kwam Moeder Natuur me namelijk weer lastigvallen. Roepen dat ze deed ! En als de natuur roept moet je antwoorden. Gelukkig liep ik tussen de weides en stonden er aan de rand van die weides een paar struiken. Niet dat er op dat uur zoveel volk was maar toch.

Uiteindelijk heb ik 1u30 gedaan over de 13km. Het is de bedoeling om er volgende week nog 1 of 2 kilometer aan toe te voegen. Ik heb nog ruim voldoende mogelijkheden om dat te doen zonder twee keer dezelfde plaats te passeren.

Er is me tijdens het lopen trouwens nog iets opgevallen. Is het niet bizar dat in de meeste gemeentes en steden hondeneigenaars moeten “opruimen” achter hun hondje maar dat deze regel niet blijkt te gelden voor paardeneigenaars ? Wat zo’n paard achterlaat is nochtans veel groter dan het hoopje dat een hond gemiddeld laat vallen.

Sabine Hagedoren gaf vandaag als tips om morgen de tropische dag door te komen : in de schaduw blijven, veel water drinken en zelfs meerdere keren een frisse douche of een fris bad nemen. Ik denk dat ze bij ons op ’t werk vandaag al voorbereid waren. Waarom ? Wel, ik zal het even uitleggen.

Omdat ’s avonds lopen er vandaag niet in zat (vanwege die hatelijke temperaturen) is de wekker vanochtend weer vroeg afgelopen zodat ik rond kwart over zes aan mijn tochtje kon beginnen. Het ging bijlange na niet zo vlot als eergisteren maar ik ben er toch in geslaagd om 7,34 km te lopen op 50 minuten in en rond het Nachtegalenpark.

Terug op ’t werk ging ik naar één van de verschillende douchecabines, draai de kraan open en … geen water. Bizar want het water van het wastafeltje liep wel. Boeltje dan maar bijeengepakt en naar één van de andere cabines. Kraan opengedraaid … hoera water … temperatuur iets hoger gezet en … geen water meer. Bij de derde cabine net hetzelfde verhaaltje. Het water liep wel maar zodra ik probeerde om iets warmer water te krijgen … noppes.

Nu neem ik na het lopen graag een “frisse” douche maar een “ijskoude “ douche is niet aan mij besteed. Er zat echter niets anders op want ik denk niet dat mijn collega’s het zouden appreciëren wanneer ik zonder douche terug naar mijn plaats zou gaan. En naar ’t schijnt is het nog gezond ook.