Het heeft meer dan een week geduurd maar vandaag is het er toch van gekomen: het debuut van mijn Giant Defy.

Donderdag is in principe een loopdag maar omdat ik morgenavond ga starten in de Peulis Jogging kon er vandaag wel een fietstochtje af. Er was bovendien nog mooi weer voorspeld ook.

Om kwart voor zes vanochtend (of midden in de nacht volgens de collega’s) ben ik vertrokken richting Antwerpen. Vanaf de eerste trappen ging het heel vlot. De snelheid schommelde constant rond de 27 km/u. Om 7u reed ik de garage van de Kantoren De Hertoghe binnen en kon ik gaan douchen.

De terugweg zou ik niet alleen afleggen maar voor een groot deel in het gezelschap van collega Bart. En die terugweg ging even vlot, misschien zelfs vlotter. Zonder ook maar één trap teveel te moeten geven was ik na 1u15 fietsen terug thuis. Het feit dat de wind een (zijdelings) duwtje in de rug gaf hielp natuurlijk ook wel. Als ik ’s avonds met de fiets/trein/auto naar huis rij ben ik even lang onderweg.

Ik heb vandaag wel ondervonden hoe versleten mijn goeie oude Fondriest eigenlijk wel was. Beide tochtjes gingen sneller dan anders maar gingen toch ook vlotter en waren minder vermoeiend. Ik hoop dat het weer de komende weken meevalt en dat het fietsen geen nadelige gevolgen heeft voor het lopen zodat ik deze fietstochtjes naar het werk wekelijks kan herhalen.

Ofwel op Dinsdag, ofwel op Donderdag trek ik naar Lier voor een toertje rond de “grote” vesten met loopbuddy Sally. Deze week hadden we gekozen voor de Dinsdag, vandaag dus. En net zoals de andere keren is dat dan een gezellig babbelloopje van 5 km.

Door dit loopje heb ik wel het einde van de tenniswedstrijd van Kirsten Flipkens moeten missen. Toch wel weer een knappe prestatie van mijn gouwgenote. Na het prachtige weekend van die andere Kempenaar, Jan Bakelants, in de Ronde van Frankrijk alweer goed nieuws voor RTV, onze lokale zender.

Het is me tegenwoordig wat met die Belgische sportmannen en –vrouwen. De hockeyploegen die overal gaan winnen, de volleybalploegen die knappe prestaties neerzetten, Stoffel Vandoorne die hoge ogen gooit in de Formule 3.5 … Zelfs in het “spel” zijn we goed bezig want ook de Rode Duivels durven al eens te winnen. Misschien moeten ze het grondwater hier eens testen.

 

Het waterskiën heb ik gisteren maar gelaten voor wat het was maar naar Dessel ben ik wel geweest. Ik was eerst van plan om met de auto naar het station van Mol te rijden en vandaar met de fiets naar Dessel maar ik ben toch maar gewoon met de auto naar Dessel gereden (nadat Jan Bakelants de tweede rit in de Ronde van Frankrijk had gewonnen).

Zo laat vertrekken heeft behoorlijk wat voordelen. Er is helemaal geen file onderweg (op een halfuurtje was ik daar). En bovendien zijn er ook al mensen die vertrekken waardoor er enkele vrije parkeerplaatsjes zijn, heel dicht bij het festivalterrein. En aan de ingang moet je helemaal niet aanschuiven om je ticketje om te ruilen tegen een festivalbandje.

Ik heb maar drie optredens “meegenomen”. Om 19u stond In Flames op de main stage, goed voor een uurtje Zweedse death metal. Net iets te weinig melodie en iets te veel “f**k’s” naar mijn zin.

Daarna een bezoekje gebracht aan de Marquee 1 voor een stukje Epica en die konden me wel bekoren. Ze haalden niet het niveau van hun landgenoten Within Temptation maar ik hou wel van die gothic rock.

Om 21u was het dan de beurt aan Iron Maiden, de reden waarom ik dit jaar naar naar de Graspop Metal Meeting ben getrokken. Het eerste “echte” concert dat ik heb gezien was KISS tijdens hun Unmasked Tour in 1980 (op uitnodiging van mijn leraar Biologie notabene). En wie hadden zij bij als voorprogramma ? Juist, Iron Maiden. Ze waren begin 1980 wel eens in Kortrijk geweest maar ik moet dus wel één van de eerste Belgen zijn geweest die Iron Maiden aan het werk heb gezien.

En vanaf het begin vielen ze me in de smaak. In 1982 en 1988 ben ik nog eens terug geweest maar daarna is het er niet meer van gekomen. Na 25 jaar was het dan ook de hoogste tijd om te zien of ze “het” nog hadden. En ja hoor, ze kunnen het nog. Bijna twee uur hebben ze het beste van zich gegeven.

 

Het volgende nummer hebben ze gisteren niet gespeeld maar is wel één van die nummers waarmee ze op 21 september 1980 indruk op me hebben gemaakt.

 

Volgend weekend zal het weer totaal iets anders worden: Na Fir Bolg oftewel het festival van de ronde mannen. Daar staan onder andere De Nieuwe Snaar, Buurman, Shantalla, Johan Verminnen en Laïs op het programma.