Als je 10 uur onderweg bent dan maak je veel foto’s. Teveel om in één bericht te plaatsen.
Hier dus het vervolg van de foto’s : de doortocht in Rotterdam
Varen naar Rotterdam (Deel 2)
varen
Varen naar Rotterdam (deel 1)
Ik wandel niet alleen graag langs het water, ik zit ook graag op het water.
En sinds ik een paar jaar geleden, dankzij een OKRA-reisje, kennis heb gemaakt met Rederij De Zilvermeeuw in Drimmelen, hebben die in mij een vaste klant gevonden.
Er is op de eerste plaats de locatie. Drimmelen ligt amper 75 km van onze deur. 75 minuutjes met de auto.
Op de tweede plaats komt de locatie. Drimmelen is de poort naar de Biesbosch maar ze hebben niet alleen tochten door dat natuurgebied.
En tot slot is er de catering. We hebben al enkele tochten met catering gedaan en dat is al elke keer bijzonder goed meegevallen.
Afin, je begrijpt het wel … wij zijn fan van De Zilvermeeuw.
In een van hun nieuwsbrieven zag ik dat ze een tocht naar Rotterdam doen. Effe checken bij moeder of ze zin had (alsof die eens een keer geen zin zou hebben 😉) en dan direct geboekt.
De tocht vertrekt om 9u30 in Drimmelen en vaart dan richting Hollands Diep. Net voorbij de A16 gaat het rechtsaf het Dortsche Kil op. Die volgen we tot aan de Oude Maas. Daar gaan we links de Oude Maas op tot we bij Rotterdam aan de Nieuwe Maas komen.
Dan gaat het los door Rotterdam met zijn Euromast, zijn Erasmusbrug en zijn contrasten tussen oude gebouwen en gigantische hoge hypermoderne kantoorgebouwen.
Op de terugweg was er nog voldoende tijd over om een “ommetje” via de Biesbosch te maken.
Iets voor 18u lag de Z8, een hybride schip, terug aan de kade en konden wij terug naar de Kempen.
Enkele foto’s van de tocht
Bootje Varen
Conny is op fietsweekend met de vriendinnen en daarom vond ik dat ik zelf ook wel een extraatje verdiend had.
Daarom vertrok ik gisteren rond 8u richting Drimmelen, de thuishaven van Rederij Zilvermeeuw. Sinds onze eerste kennismaking tijdens een OKRA-reis zijn we daar al een paar keer teruggeweest. Voor een tochtje door de Biesbosch, voor een brunch- of dinercruise …
Deze keer kozen we voor de Marktocht, een tocht van zo’n 85 km goed voor ruim 7u varen. Inbegrepen was ook koffie met taart bij het inschepen, uitgebreide lunch en snacks in de namiddag.
Via de Amer bereikten we al snel de Amertak om dan via de Marksluis in Oosterhout . Daar namen we niet het Wilhelminakanaal maar wel het Markkanaal. Na ruim 15 km varen bereikten we de Mark die we zo’n 35km zouden volgen.
Langs de Mark worden industriezones afgewisseld met natuurgebieden. Soms moet je al eens vertragen omdat er een brug openmoet. Bij een gewone brug stop je dan het verkeer, bij een spoorwegbrug is dat niet zo eenvoudig.
Ter hoogte van Stampersgat passeerden we de suikerfabriek van Dinteloord, één van de twee resterende actieve suikerfabrieken van Nederland.
Daarna bereikten we via het Dintelsas de Volkeraksluizen, één van de drukste sluizencomplexen van Nederland. Toen we daar doorheen waren ging het over het Hollandsch Diep terug naar Drimmelen.
Een mooie dag ondanks het eerder sombere weer in de voormiddag. Iets minder natuur dan op onze vorige tochten. Moeder heeft er in ieder geval van genoten.
Enkele foto’s:
walkingwithluc 