Het einde van de vakantie nadert helaas weer met rasse schreden.
Na onze terugkomst uit Friesland zijn we de tuin in gedoken. De hagen moesten dringend worden gesnoeid en daar ben je toch al snel even mee bezig.
Woensdag namiddag zijn we een fietstochtje met lunch en een “pré-soldeke” gaan doen. En donderdag ben ik, in de gietende regen, wel naar mijn stripwinkel in Antwerpen geweest.
Gisteren was het wel volop ontspanning met een bezoekje aan de Zoo van Planckendael, uiteraard met de fiets. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik die voor het laatst heb bezocht maar dat moet jaren geleden zijn.
ZOO Planckendael maakt deel uit van de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde Antwerpen (KMDA) waartoe onder meer ook ZOO Antwerpen en reservaat De Zegge in Geel behoren. Planckendael is een ‘landschapsdierentuin’ en volgt een continentale indeling met een gethematiseerde inrichting en een natuurlijk karakter. Een opvallend kenmerk van ZOO Planckendael zijn de open ruimten in het park: sommige delen van het domein blijven onaangeroerd, zodat men er het hele jaar door wilde bloemen en planten kan vinden.
Het domein was eigendom van de schilder Michiel Coxie, in de 16e eeuw, en van diens familie. Latere eigenaars verbeterden de afwatering door het graven van grachten en een vijver, want het laaggelegen domein was gevoelig voor overstromingen. Grote openbare werken amputeerden het domein aan drie zijden: de Leuvensesteenweg (1736), het graven van de Vaart (kanaal Mechelen-Leuven, 1750-1753) en de spoorweg (1926). Het huidige kasteel Planckendael werd gebouwd in opdracht van Hendrik Moons, in 1780. In 1813 werd het domein verworven door de adellijke familie van Langhendonck, die het goed uitbreidde met stallingen en dienstgebouwen (tweede helft 19de eeuw). In 1956 kocht de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde Antwerpen (KMDA) het landgoed Planckendael aan. Het is pas in 1780 dat het landgoed voor het eerst onder de naam Planckendael in de archiefstukken voorkomt en het is in datzelfde jaar dat het kasteel aan de voormalige hoofdingang van het park gebouwd werd in sobere rococo-stijl.
In 1960 opende het park zijn deuren voor het publiek. Aanvankelijk werd het domein door de Antwerpse ZOO gebruikt als een soort “buitenverblijf” voor de dieren: om te herstellen, voor kweekprogramma’s of als er in Antwerpen wat ruimtegebrek was. De publieke belangstelling was aanvankelijk erg matig, en beperkte middelen maakten ook slechts een langzame uitbouw mogelijk.
In 1985 werd een herstructureringsplan opgemaakt waarbij het dierenpark verder uitgebouwd werd tot een jong, ruim en open wandelpark met grote dierenverblijven. Dit volwaardige, moderne dierenpark vormt een perfecte aanvulling bij de Antwerpse Zoo: de dierenverzamelingen vullen elkaar aan, zodat men beide parken kan bezoeken zonder de indruk te krijgen tweemaal hetzelfde te zien. Inmiddels wil het park graag een eigen complete dierencollectie hebben. (Bron : HetWikipedia)
Het was een leuke dag met bijzonder veel foto’s. Zelfs de aanwezigheid van bussen vol “joelende kinderen” was niet vervelend. We hadden ook het geluk dat alles al klaarstond voor Bricks Safari dat vandaag officieel opent.
We schrokken wel van de prijzen die je betaalt voor eten en drinken. Nu ja, drinken want we hadden (gelukkig?) onze eigen boterhammetjes bij.
Impressie van de dierentuin:























Impressie van Bricks Safari














