Gisteren was het wandeldag in Vorselaar.
Je kon er “vrije” wandelingen doen maar om 13u30 had je ook de keuze tussen twee wandelingen met gids : een 12 km lange natuurwandeling (onder begeleiding van Natuurpunt) en een 5 km lange erfgoedwandeling (onder begeleiding van de Heemkundige Kring).
Conny en ik kozen voor de erfgoedwandeling en omdat je nooit te oud bent om te leren ging mijn moeder op achtentachtigjarige leeftijd ook mee.
Dat zullen de gidsen van de Heemkundige Kring geweten hebben. Hun interessante verhalen werden immers rijkelijk aangevuld met anekdotes uit haar jeugd 😉. Die waren blijkbaar zo interessant dat ze nog wel eens langs zullen komen voor een meer diepgaand interview.
We vertrokken aan de Schranshoeve, waar Kardinaal van Roey is opgegroeid. Via de Kabienstraat gingen we naar onze “nieuwe” Markt.
De Kabienstraat heeft haar naam te danken aan de eerste elektriciteitscabine van Vorselaar die daar werd gebouwd op verzoek van de gebroeders Van Ginneken. Zij hadden daar immers een diamantfabriek en hadden elektriciteit nodig.
Onze heraangelegde Markt heeft zijn Frankische driehoekige vorm behouden en wordt nog altijd gedomineerd door het klooster van de congregatie van de Zusters der Christelijke Scholen die net iets meer dan 200 jaar geleden werd opgericht.
Ook de Kaak staat al meer dan 250 jaar op de Markt. Daar werden misdadigers “aan de kaak” gesteld. De laatste keer dat dit gebeurde was in 1945 in de nadagen van de oorlog toen onder andere meisjes die iets te vriendelijk waren geweest tegen de bezetter er publiekelijk werden gestraft. Bij heraanleg werd ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een nieuwe dorpspomp neer te zetten. Een niet werkende pomp weliswaar. De sokkel is versierd met figuren die belangrijk zijn geweest voor ons dorp : een kloosterzuster, een ridder (van het kasteel), de kardinaal en een diamantslijper.
Volgende stop was de Sint Pieterskerk en de gedenksteen aan Mie Broos, een volksgenezeres waarvoor men van heinde en verre voor naar het Heiken kwam. Aan de Pastorie kregen we uitleg over de tienden die vroeger verschuldigd waren aan de kasteelheer en aan mijnheer pastoor. Deze laatste had zelfs een tiendenschuur en een tiendenzolder zodat hij zijn waren kon stockeren in afwachting van een hogere prijs.
Via de Lindendreef (die een gravendreef blijkt te zijn) en het kapelletje van de dreef bereikten we de mooiste waterburcht van het land (en omstreken) : het Kasteel De Borrekens. Rond 1270 gebouwd door de Heren van Rotselaar en is in de loop der tijden niet alleen gewijzigd van eigenaar maar ook van uiterlijk. Wij kennen het dus vooral als het kasteel van Baron Raymond De Borrekens.
De baron, die van 1948 tot 1969 ook burgemeester van het dorp was, was een heel aimabel man die net geen eeuweling is geworden. Er is ook een streekbier naar hem genoemd.
Na ruim 5 km waren we terug aan de Schranshoeve waar we nog werden getrakteerd op een lekkere kom verse soep.
Een heel geslaagde namiddag die we afsloten met een lekker etentje in Gasthof de Roskam op ’t Vispluk.
De wandeling:
walkingwithluc 