De reden waarom we nu in Kaatsheuvel zitten is eigenlijk het concert van Tim Akkermans & The Ivy League, gisteren in Tilburg. Nadat we een kort wandelingetje hadden gedaan in een bitterkoud Tilburg en nadat we heel smakelijk hadden gegeten in Stadscafé Meesters (een aanrader) trokken we naar de Concertzaal van de Schouwburg.
De wondermooie zaal bleef echter behoorlijk leeg. We denken dat ze nauwelijks voor één derde was gevuld. Dat was vooral jammer voor de artiesten want het optreden was echt goed. Ik wist dat hij kon zingen van De Beste Zangers maar eigen werk kende ik niet. Hij bracht ook enkele mooie covers van Buddy Holly en Bruce Springsteen. De afwezigen hadden ongelijk.
Omdat het gisteren laat was mochten we vandaag uitslapen. En dat gaat in een bungalow net iets gemakkelijker dan in een hotel of een B&B.
Na het ontbijt deden we de korte verplaatsing naar de Roestelberg om daar het 5,5 km lange Roestelbergpad te doen. Een mooie wandeling waar je eerst een grote zandvlakte moet oversteken om daarna een mooie boswandeling te maken. Een bos met veel kraters. Die zijn er gekomen op dolle dinsdag (5 september 1944). Het vluchtende nazi-leger had de Roestelberg gebruikt als Munitions Ausgabe Stelle (MAS). Om te voorkomen dat deze munitie in handen van de geallieerden zou vallen hebben ze alles doen ontploffen met een verzameling kraters als gevolg;
Na de wandeling een smakelijke tosti gegeten in De Roestelberg en op de terugweg naar onze bungalow nog een ommetje gemaakt via Nieuwkuijk (Drunen) om de restanten van het Land van Ooit te bezoeken. Veel blijft er helaas niet meer over.
Roestelbergpad
Land van Ooit
walkingwithluc 