Vraag aan een doorsnee pendelaar die met de wagen naar het werk gaat waarom hij niet met de trein gaat en kans is heel groot dat die antwoordt : “pfff … de trein heeft ALTIJD vertraging”.

Hebben treinen altijd vertraging? Natuurlijk niet. Toch die van mij niet. Het gebeurt wel eens dat hij een paar minuten later dan voorzien aankomt in het station van bestemming. Maar omdat ik altijd ruim op tijd vertrek is dat voor mij geen probleem.

Heel af en toe heb ik wel eens echte vertraging en daarmee bedoel ik een kwartier of meer. Gisteren was dat bijvoorbeeld het geval. Ingevolge een bermbrand in Nazareth (dat gehucht in Lier, niet de woonplaats van Jezus in het Midden-Oosten) vertrokken we met vertraging in Berchem.

In Lier was er dan even verwarring toen de treinbegeleider ons vertelde dat de trein op het spoor naast ons als eerste zou vertrekken. Veel passagiers stapten uit maar we waren nog niet aan het begin van onze trein of die andere vertrok al. Allemaal dus netjes terug opgestapt. De man excuseerde zich voor de gebrekkige informatie die hij had gekregen en te goeder trouw aan ons had doorverteld.

Afin, ik was dus een halfuurtje later thuis dan normaal. Is dat erg? Niet echt want ik heb ook een halfuurtje langer kunnen lezen. En dat is nu iets dat die auto-pendelaars niet kunnen. Terwijl zij gemiddeld 4 dagen op de week een vertraging hebben van een halfuur. Ik heb zo’n vertraging gemiddeld 4 dagen op een jaar.

Mocht het nog niet duidelijk zijn … ik ga dus veel liever werken met de trein.

Gisteren trouwens nog een vertraging gehad. Bij het sluiten van de laptop werden updates opgeladen. Ruim een uur heeft dat geduurd. Vandaag bij het opstarten werden die updates uiteraard geïnstalleerd. Weer anderhalf uur vertraging.

Nu ja … tijd is relatief hè?

Zaten we afgelopen vrijdag nog bij de meester van het Vlaamse levenslied in de Borgerhoutse Roma … gisteren zaten we in Vorst Nationaal bij de meesters van de onverstaanbare teksten ook wel bekend als Sigur Rós.

Maar vóór we daar waren hebben Conny en ik nog een wandelingetje gemaakt in Rijmenam namelijk het Rijmenampad. Deze wandeling had, in deze tijd van het jaar, ook wel de naam Paddestoelenpad kunnen heten maar dat zal overal wel zo zijn zeker?

Ik heb in ieder geval gezien dat mijn favoriete seizoen er weer aan komt. Prachtige kleurenpracht in de bomen en ontelbare paddenstoelen op de bodem. En dan te bedenken dat ik er (heel even) heb aan getwijfeld of ik mijn camera wel zou meenemen.

Na de wandeling van zo’n 9 km en een stevige ovenschotel vertrokken we dan richting Vorst. Onderweg even een tussenstop gemaakt om Conny’s collega op te pikken en ondanks een klein beetje file op de Brusselse buitenring heel vlot op onze bestemming geraakt.

Onze plaatsen waren best goed. Om kwart over acht begonnen de jongens dan aan hun eerste set die ongeveer een uur zou duren. Na een pauze volgde dan een tweede die iets minder lang zou duren.

En hoe was het ? Wel … het was heel goed maar wel apart. Maar het is quasi onmogelijk om te beschrijven. Je moet het gewoon meegemaakt hebben. Het was een prachtige mix van muziek en licht, helaas maar misschien ook dankzij die onverstaanbare taal. Interactie met het publiek? Niet aan hen besteed. Maar ik ben wel blij dat ik de verplaatsing heb gemaakt.

Volgend concert op de agenda is weer iets totaals anders : Daan in Het Depot in Leuven.