walkingwithluc

De dag is weliswaar nog niet volledig voorbij maar het lijkt er toch flink op dat de Maya’s niet het einde van de wereld hebben voorspeld maar gewoon het einde van een periode, een beetje zoals ons Nieuwjaar dus. Gelukkig maar want wanneer zou ik anders al die boeken moeten lezen die nog op mijn “to read lijstje” staan ?

Sinds de laatste post over boeken zijn er drie de revue gepasseerd. Het eerste boek was “Sioux Blues” van Bavo Dhooge. Shappa Crane wil wraak nemen op Ron Dark, de flik die haar man, Cassius Crane, heeft gedood. Ze contacteert Chet ‘Le Chef’, een huurmoordenaar. Chet is dan weer in dienst van ex showman en Vegas arties Ray Fines. Niet is echter zoals het lijkt en iedereen lijkt een dubbele agenda te hebben … Volgens de achterflap van het boek was het een “flitsend en filmische misdaadroman met een originele plot met onverwachte wendingen, spitse dialogen, maffe humor en onvergetelijke personnages”. En ze hadden gelijk.

Tweede boek was “Iris was haar naam” van Toni Coppers, de vierde thriller rond Liese Meerhout. Liese werkt ondertussen niet meer bij de kunstafdeling van de politie maar wel bij de moordbrigade. In het Zoniënwoud wordt het lijk van een Navo kolonel gevonden. Hij heeft een vreemd juweel rond de hals. Dan wordt een tweede lijk gevonden in het woud. Een louche autohandelaar met een voorliefde voor jonge meisjes. Ook hij draagt een vreemd juweel maar tussen zijn handen steekt een witte bloem. Wat volgt is een boeiende speurtocht met een verrassend einde.

Het derde boek was er weer van Bavo Dhooge : “Scrabble Man”. Benny Benito is een gevierd acteur die in dé filmhit gestalte gaf aan de seriemoordenaar “Scrabble Man”. Zijn laatste film, een comedy, was echter een grote flop en daar is niet iedereen blij mee. In eerste instantie zijn vrouw Sandy, die aanpapt met zijn agent Carlos of ook Yuri The Fury, een Russische investeerder met een “agressie probleem”. Tel daar nog Clint Wilson en zijn zwarte buddy Cody bij die besluiten om Benny te gijzelen om een film te maken en je hebt een boeiend verhaal. Op deze achterflap staat de slogan “Vlug vertalen en dan aan Tarantino geven!” en daar kan ik me wel in vinden.

Ondertussen ben ik begonnen aan Het Rashomon Complex, van Jef Geeraerts. Het kan bizar klinken voor iemand die al meer dan 40 jaar kan lezen maar dit is dus mijn allereerste Geeraerts. Ik heb met De Zaak Alzheimer en Dossier K. wel de verfilmde versies gezien maar in boekversie was ik Vincke en Verstuyft nog niet tegengekomen. Op het laatste boekenfestijn in Mechelen zei iemand met verstand van zaken me echter dat die boeken echt wel goed zijn. En ze had zeker gelijk, dus Conny .. bedankt voor de tip.

Ik hoop morgen, terwijl ik in het Sportpaleis zit te wachten op Ennio Morricone, zeker nog enkele bladzijden te kunnen lezen .Van mij mogen ze trouwens het licht laten branden tijdens het concert. Wat is er plezanter dan een goed boek lezen met geweldige muziek op de achtergrond ?