“Klant is Koning”.
Tenminste dat beweert men toch altijd. Dan is natuurlijk wel jammer dat je vaak te maken heb met republikeinse bedrijven.
Eerste niet-koningsgezind bedrijf : Telenet. In De Morgen stond te lezen dat ze (weeral) een paar zenders gaan schrappen uit het analoge kabelaanbod. Zogezegd om plaats te maken want de analoge kabel “zit vol” en de VRT een derde kanaal lanceert. Daar geloof ik dus geen bal van. Een tijdje geleden moesten er al een paar zenders verdwijnen om plaats te maken voor de ondertussen ter ziele gegane Exqi Plus. Daar moet dus nog voldoende plaats zijn voor dat derde VRT net. ’t Gaat hen er gewoon om om nog meer geld te verdienen. Niet dat het me eigenlijk veel uitmaakt want dat betekent gewoon een paar zenders minder waarop er niets deftigs te zien is maar het gaat om het principe.
Tweede republikeinse bedrijf : de NMBS of beter gezegd, zijn werknemers. De “bemanning” van het seinhuis in Berchem vond het deze namiddag een prima idee om het werk neer te leggen voor een halfuurtje. Gevolg : grote chaos op het spoor. Zelf heb ik met slechts 15 minuten vertraging nog veel geluk gehad maar er zullen er ongetwijfeld weer duizenden zijn die minder geluk hebben gehad. Oorzaak : ze klagen het personeelstekort aan en de gesprekken met de directie verlopen niet zoals het hoort. Kan best waar zijn maar waarom moeten wij, de onschuldige pendelaars, daar altijd voor gestraft worden? ’t Is niet dat wij daar iets kunnen aan verhelpen.
Er is gelukkig ook nog goed nieuws te melden. “De wraak van Montezuma”, het boek dat ik vorige week ben begonnen werd vandaag uitgelezen. Het verhaal is een beetje vergezocht maar het leest wel als een TGV. Vanaf morgen zal het wel iets minder snel gaan want dan begin ik aan “De Zusjes Boleyn” van Philippa Gregory.
En het tweede goede nieuws : ik heb min vakantiebestemming voor dit jaar gekozen. Ergens in juni steek ik weer het Kanaal over en zal ik een tiental dagen in Zuid Wales doorbrengen.
Welwn ni chi cyn bo hir.
walkingwithluc 