walkingwithluc

Omdat er al een hele week niet gelopen is, zou en moest er vandaag gelopen worden.

Het was echter zo gezellig knus en warm onder het donsdeken dat een tochtje in de voormiddag er niet in zat. Maar in de namiddag ben ik toch vertrokken, samen met de veldrijders in Essen.

Vanwege de regen van de afgelopen dagen heb ik niet mijn gewone parcours gelopen. Die veldrijders mogen dan misschien van modder houden, ik niet. Daarom koos ik voor mijn alternatieve route die me langs de Nete en de Aa brengt.

En daar was het duidelijk te merken dat er de afgelopen dagen regen is gevallen, veel regen. Meertjes links van mij, meertjes rechts van mij, het waterpeil van de Nete en de Aa dat gevaarlijk hoog staat.

Maar het was wel mooi om te zien. Alleen jammer dat ik er niet echt van heb kunnen genieten want het liep voor geen meter. Ik kreeg het goeie ritme maar niet te pakken. Ik was nog wel op tijd thuis om mijn dorpsgenoot de veldrit van Essen te zien winnen. Akkoord, zonder mechanische pech van Nys had hij nooit gewonnen maar ’t was toch tof om hem nog eens op het hoogste schavotje te zien staan.