De baaldag van afgelopen dinsdag is een baalweek geworden.
Woensdagochtend (of woensdagnacht zoals mijn collega’s plegen te zeggen) liep mijn wekker af, ik ben opgestaan en een kwartier later had ik al een sms gestuurd naar mijn manager om te zeggen dat ik niet zou komen.
Het ging gewoon niet. Ik ben terug in bed gekropen en heb heel de voormiddag geslapen. Even uit bed om iets te eten, terug in bed en nagenoeg heel de namiddag geslapen, terug opgestaan om een boke te eten en, verrassing verrassing, terug gaan slapen.
Gisteren en vandaag ben ik wel gaan werken maar dat ging toch ook niet van harte.
Ik denk dat het drukke voorjaar, zowel op het werk met enkele zware projecten als na het werk met de Roparun, in combinatie met een serieuze voorjaarsverkoudheid zijn tol begint te eisen.
Daarom heb ik een rustweekend ingelast. ’t Gaat toch mijn weer niet worden om buiten te komen. Dus gewoon proberen om zo weinig mogelijk te doen en een paar goede DVD’s in de speler, DVD’s zoals Blazing Saddles van Mel Brooks, één van de grappigste films allertijden.
De titel van vandaag komt trouwens ook uit die film :
walkingwithluc 