walkingwithluc

De afgelopen dagen werd in buurgemeente Herentals een sportieve feesttweedaagse georganiseerd.

Donderdag was er Herentals Fietst met als hoogtepunt het na-tour-criterium dat – toevallig – werd gewonnen door Jurgen Van Den Broeck.

Gisteren was er dan Herentals Loopt met als hoogtepunt de “LU 2U VAN HERTALS”. Het concept is heel eenvoudig. Er wordt gestart om 18u30 en er wordt gelopen tot 20u30. Hij of zij die de meeste kilometers heeft gelopen in die tijd wint. Er kan ook in estafette gelopen worden en in groep. Daarnaast is er ook nog een prijs voor de snelste ronde en voor de best verklede loper of groep. Er is een grote ronde van 1,8 km en een kleine ronde van 1,1 km en die kan je combineren zoveel je wil. Heb je zin om onderweg even op een terras te gaan zitten dan is dat geen enkel probleem. Een chip registreert de exacte afstand die je loopt.

Onderweg van ’t werk naar Herentals op de trein nog snel een broodje gegeten, in Herentals mijn sporttas uit de auto gehaald en via de Grote Markt, waar ik mijn nummer en chip heb afgehaald, naar het Atheneum om me om te kleden. Onderweg daar naartoe kwam ik Kim tegenkwam. Zij had een hele hoop mensen, waaronder het hele Roparunteam, uitgenodigd om naar Herentals te komen maar uiteindelijk waren we maar met twee.

Stipt om 18u30 werden we dan op gang geschoten. Ik begon met 3 grote ronden, gevolgd door 2 kleine ronden, terug een grote ronde en weer twee kleine ronden. Vooral de grote ronde was lastig omdat daar weinig schaduw was. Bovendien was er zo’n stuk “gemeen” plat bij (dat is nog iets erger dan “vals” plat).

En toen, na 12 km, begonnen mijn kuiten te verkrampen. Ik had dan twee keuzes : er uit stappen of een rondje heel rustig aan en verder doen. Met de woorden die mijn “mental coach” tijdens de Roparun altijd gebruikte (denk aan die kindjes in het hospitaal) heb ik voor de tweede optie gekozen. Het werd nog dik veertig minuten afzien, lopen afgewisseld met een stukje wandelen in de buurt van de bevoorrading. Maar ik heb de twee uur toch uitgedaan. Uiteindelijk had ik 17 km gedaan en dat was 1km minder dan ik gehoopt had.

En spijt dat ik er aan meegedaan heb is er zeker niet. Het was heel gezellig, goed georganiseerd, veel volk langs de kant, op vijf plaatsen langs het parcours werd muziek gemaakt en overal de geur van frieten, hamburgers en bier 😉

Vandaag voel ik hier en daar nog wel pijn maar ik veronderstel dat ik daar de komende weken toch de vruchten van ga plukken, althans, dat hoop ik toch.